انتخاب نام برای شرکت از مراحل اساسی و اولیه در راه اندازی شرکت است. برای انتخاب نام شرکت باید مواردی را در نظر گرفت که قانون مشخص کرده است که در این مقاله با ذکر مثال به آنها می پردازیم.
- دارای ریشه فارسی باشد.
- لاتین نباشد.
- با شئونات انقلاب اسلامی ایران منافات نداشته باشد.
- تکراری نباشد. به سایت www.ilenc.ir مراجعه و نام پیشنهادی را جستجو نمایید توجه کنید که دو کلمه از نام پیشنهادی با اسامی دارای سابقه باید متفاوت باشد.
- دارای اسم خاص باشد.
- از اعداد بصورت ریاضی آن استفاده نشود، بلکه بصورت حروف نوشته شود.
- از عناوین ایثارگران و شاهد و امثالهم که انحصاراً تحت نظارت سازمان محترم بنیاد شهید و امور ایثارگران می باشد، استفاده نشود.
- از عنوانهای شعرا، دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر استفاده نشود .
- عدم استفاده از حروف اول چند کلمه بعنوان اسم مخفف و یا ترکیبی از چند حرف.
- عدم استفاده از حرف اول بعضی از کلمات مثل: پی وی سی و...
نامهای زیر نباید جزء اسامی مضاف به عناوین شرکت اضافه شود:
ملی - ایران - ملت - کشور - انتظام - نظام - نفت - پتروشیمی - دادگستر- بنیاد - سازمان - مرکز - بهزیست - بانک - بسیج - جهاد - آسانسور - آژانس- ایثار - ایثارگران - شاهد - شهید - آزاده - جانبازان - تکنو - فامیلی - فیلتر - نیک - باور - میکروبرد - تست - استار - تک - مدرن - پیک - امنیت - کارواش - فانتزی - شهروند - اقتصاد - میهن - جوانان - ایمان - دکوراسیون - هدف - سپاه - تکنیک - دیتا - تک نو - تکنولوژی - اورست - مونتاژ - ونوس - دفتر- ایتال - بیو - کنترل - متریک - مترلژی.
و برای آپارتمان معادل آن یعنی كاشانه - تکنیک و تکنو معادل آن یعنی فن - تکنولــوژی معادل آن یعنی فن آوری یا فن آوران - کلینیک معادل آن یعنی درمانگاه - دکوراسیون معادل آن یعنی آرایه - سیستم معادل آن یعنی چرخه درخواست شود.
از طرفی برابر دستورالملهای صادره در تعیین نام شرکتها حتماً و باید از اسم خاص استفاده گردد و این موضوع اسم خاص نیز برای بسیاری از شهروندان و متقاضیان درخواست نام شرکت توجیه نشده و یا توجه ای به این موضوع ندارند، لازم است تعریف جامعی از اسم خاص داشته باشیم که ترجیحاً بشرح ذیل بعرض می رسانم:
اسم کلمه‌ای است که می‌تواند مستقیماً نهاد جمله باشد و برای دلالت بر شخص، حیوان، شیئی یا مفهومی به کار می‌رود. تقسیمات اسم . اسم عام و اسم خاص اسم عام، اسمی است که بر همه افراد و اشیاء و مفاهیم دلالت کند و بین همه آنها مشترک باشد (مانند "کتاب"، "مرد") و اسم خاص، اسمی است که تنها به یک فرد یا شیئی اشاره دارد و همه را شامل نمی‌شود (مانند «فرزام»، «بیستون»، «آسیا »)
اسم های خاص را به چهار دسته می‌توان تقسیم کرد:
- اسم مخصوص انسان‌ها: مانند «سهراب»، «مهتاب» «حمید» «حسین» «امیر» که در اینجا مورد استفاده قرار نمی گیرد.
- اسم مخصوص حیوان‌ها: مانند «رخش»، «شبدیز» «ققنوس» «سیمرغ» «عقاب» «طاووس»
- اسم مخصوص اماکن مختلف جغرافیایی مانند «آسیا»، «گرگان»، «اهواز» «شاهوار» «سبلان»
- اسم مخصوص اشیائی که بیشتر از یکی نیستند: ماننـد «انجیل»، «تخت طاووس»، «کوه نور» «گندم» «مروارید» «قرآن»
اسم خاص را جمع نمی‌بندند، مگر در مواردی که مقصود از آن مثال یا مانند و نوع باشد: ایران در کنار فردوسی‌ها و سعدی‌ها و حافظ‌ها پرورده است. که مقصود همان فردوسی و سعدی و حافظ است و در حکم اسم عام می‌باشد و توسط ها جمع بسته می‌شود. این نوع جمع بستن در ادبيات فارسی نيز به چشم می‌خورد.
جهت مشاوره رایگان و هر گونه سوال می توانید با شماره 42143-021 در تماس باشید.