سهام جمع سهم است. در شرکت های سهامی سرمایه شرکت به قطعات مساوی تقسیم می گردد که به این قطعات مساوی سهم گفته می شود. سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص کننده میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحبان آن در شرکت سهامی می باشد. کلمه سهام ویژه شرکت های سهامی است و در سایر شرکت ها از عبارت " سهم الشرکه " استفاده می شود ، از همین رو به شرکاء در شرکت های سهامی ، " سهامدار " نیز اطلاق می گردد.
انواع سهام از نظر قانون تجارت عبارتند از سهام بانام ، بی نام و ممتاز

• انواع قیمت سهام

هر سهم ، چهار نوع قیمت دارد. که عبارتند از :
1- قیمت اسمی :
قیمت اسمی یک سهم ، قیمتی است که در عرضه اولیه ( پذیره نویسی ) ، سهام شرکت بر اساس آن قیمت عرضه می شود. مبلغ قیمت اسمی، بر روی برگه های سهام درج می شود و در اساسنامه نیز درج شده است. در شرکت های سهامی عام این قیمت نمی تواند بیش از ده هزار ریال باشد ؛ اما در شرکت های سهامی خاص محدودیتی ندارد. ( بند 6 ماده 8 ، بند 4 ماده 26 و ماده 29 ل. ا. ق. ت ) حاصل ضرب قیمت اسمی سهام در تعداد سهام معادل همان سرمایه ثبت شده شرکت می شود.
2- قیمت دفتری :
اگر مجموع بدهی های شرکت را از مجموع دارایی های شرکت کم کنیم ، مبلغ باقیمانده نشان دهنده مجموع ارزش سرمایه سهامداران شرکت یا به تعبیر دقیق تر ، مجموع حقوق صاحبان سهام شرکت خواهد بود. حال اگر مبلغ حقوق صاحبان سهام شرکت را بر تعداد سهام شرکت تقسیم کنیم ، عدد حاصل بیانگر قیمت دفتری هر سهم است.
برای مثال، فرض کتید مجموع ارزش دارایی های شرکتی، 20 میلیارد تومان است. این شرکت همچنین در مجموع 8 میلیارد تومان به بانک ها و سایر شرکت ها، بدهی دارد. بنابراین ، مجموع حقوق صاحبان سهام این شرکت 12 میلیارد تومان خواهد بود. حال اگر شرکت مذکور در مجموع تعداد 100 میلیون سهم منتشر کرده باشد ، ارزش دفتری هر سهم این شرکت 120 تومان خواهد بود.
3- قیمت بازاری ( قیمت بورسی یا معاملاتی یا دادوستدی ) :
قیمتی است که سهام بر اساس آن، در بورس یا خارج از بورس معامله می شود. سهام اغلب شرکت ها در بورس بر اساس قیمت اسمی و حتی دفتری، معامله نمی شود. آنچه که قیمت سهم در بورس را تعیین می کند، میزان عرضه و تقاضا برای یک سهم است. برای مثال، ممکن است به علت عملکرد خوب یک شرکت ، سرمایه گذاران زیادی متقاضی خرید سهام آن شرکت در بورس باشند. بنابراین، به دلیل تقاضای بالا ، قیمت آن افزایش خواهد یافت و حتی ممکن است تا چند برابر قیمت اسمی هم برسد. همچنین عملکرد ضعیف یک شرکت ممکن است باعث بی رغبتی سرمایه گذاران به خرید شده و در نتیجه ، موجب افزایش عرضه آن در بورس باشد. با افزایش عرضه ، قیمت بورسی سهم کاهش بافته و ممکن است به زیر قیمت اسمی هم برسد. بنابراین ، قیمت بازاری یک سهم ، قیمتی است که در بورس، برای سهم تعیین می شود و ممکن است بیشتر یا کمتر از قیمت اسمی باشد.
4- قیمت ذاتی :
منظور ارزش واقعی آن سهم است. فرض کنید قیمت بازاری سهم شرکتی، هم اکنون 200 تومان است . به بیان دیگر، سهام شرکت الف هم اکنون با قیمت 200 تومان در بورس در حال خرید و فروش است. اما سرمایه گذاران زیادی همچنان متقاضی خرید این سهم هستند. اگر از این سرمایه گذاران سوال کنید که چرا قصد دارید سهام شرکت را خریداری کنید ؟ پاسخ آن ها این خواهد بود که به نظر ما ، این سهم بیشتر از 200 تومان ارزش دارد. معنی این جمله این است که ارزش واقعی سهام شرکت الف ، بیشتر از قیمت بازاری این سهم است. بنابراین ، در یک تعریف ساده ، قیمت ذاتی یک سهم ، بیانگر ارزشی است که سرمایه گذاران برای سهم قائل هستند. طبیعتاَ اگر از دید سرمایه گذاران ، ارزش ذاتی یک سهم بالاتر از قیمت بازاری آن سهم باشد، گزینه مناسبی برای خرید خواهد بود ، اما اگر ارزش ذاتی یک سهم کمتر از ارزش بازاری آن باشد، سهم مذکور گزینه مناسبی برای سرمایه گذاری به شمار نمی رود.
از انتخابتان متشکریم.
خوانندگان عزیز ، می توانند سوالات خود را از طرق ذیل با ما در میان بگذارند :

• شماره تماس:42143-021
• سامانه ی پیامکی: 100042143
• تماس با مشاوران ارشد از طریق شماره های مندرج در سامانه