امروزه اکثر مردم سعی بر آن دارند که فعالیت های خود را در زمینه های اقتصادی،صنعتی،کشاورزی،تولیدی و غیره تحت یک قالب سازماندهی شده انجام دهند،لذا تمایل بیشتری به تاسیس انواع شرکت های تجاری و غیر تجاری نشان می دهند تا از مزایای این شرکت ها استفاده کنند.
شرکت ، قراردادی است که بر اساس آن اعضا یا شرکا، سود حاصل از سرمایه را تقسیم می کنند.شرکت ها در قوانین ایران دارای شخصیت حقوقی اند.زمانی که قصد تاسیس شرکت را دارید، شما باید نوع شرکت و همین طور زمینه ای را که می خواهید در رابطه با آن  فعالیت داشته باشید را مشخص کنید.

- 
تشکیل شرکت مبتنی است بر اراده آزاد شرکا و نیازی به اخذ اجازه قبلی از مقامات اداری ندارد.در واقع،هر چند ممکن است برای انجام دادن فعالیت موضوع شرکت،نیاز به چنین اجازه ای وجود داشته باشد،ایجاد شخص حقوقی محتاج اجازه خاصی نیست.برای مثال،تاسیس یک شرکت برای تولید و پخش دارو مسلماَ نیاز به اخذ مجوز از وزارت بهداشت دارد،اما انجام دادن این فعالیت ها (تولید و پخش) از طریق تاسیس شرکت چنین اجازه ای لازم ندارد.اگر فعالیت شرکت به موجب قانون،ممنوع نباشد،شرکت با رعایت شرایط دیگر قانونی تشکیل می شود.
قواعد تشکیل شرکت ،موضوع این مقاله است که به طور کامل در دو مبحث مورد بررسی قرار می گیرد.شایان ذکر است،شما بزرگواران در صورت داشتن هر گونه سؤال در ارتباط با شرکت، می توانید به مرکز ما در ثبت شرکت فکر برترمراجعه نمایید و یا تنها با برقراری یک تماس و دریافت راهنمایی و مشاوره رایگان،همراهی ما را پذیرا باشید.

• مبحث اول:قواعد تشکیل شرکت

قبل از هر چیز،تشکیل شرکت نیاز به انعقاد قرارداد دارد،اما این تنها شرط تشکیل شرکت نیست،بلکه شرایط دیگری نیز وجود دارد که تحقق آن ها برای تشکیل شرکت ضروری است.
الف-انعقاد قرارداد شرکت
تشکیل شرکت مراحل مختلفی را طی می کند.ابتدا طرفین با یکدیگر وعده تشکیل شرکت را می گذارند.در ذیل ابتدا به شرایط ماهوی قرارداد شرکت می پردازیم و سپس شرایط شکلی قرارداد شرکت را شرح می دهیم.

• شرایط ماهوی قرارداد شرکت

قصد و رضایت شرکا:
قصد طرفین در صورتی موجب تشکیل شرکت می شود که واقعی باشد.همچنین،رضای شریک در تشکیل شرکت باید از نوع رضای معیوب نباشد.لذا،هر گاه شریک در انعقاد قرارداد مرتکب اشتباه شده باشد،قرارداد شرکت باطل خواهد بود.
اهلیت شرکا:
شرکای شرکت باید اهلیت انجام دادن معامله را داشته باشند.منظور از اهلیت،مطابق ماده 211 قانون مدنی،این است که شریک،بالغ و عاقل و رشید باشد.
موضوع شرکت:
از نظر حقوق شرکت های تجاری،موضوع شرکت به آن فعالیتی که شرکت برای انجام دادن آن تشکیل می شود گفته می شود.این فعالیت معمولاَ در اساسنامه معین می گردد،اما در شرکتنامه نیز باید معین شود والا قرارداد بدون موضوع تلقی خواهد شد.تعیین موضوع شرکت،در موجودیت آن تاثیری اساسی دارد.هر گاه شرکت فعالیتی غیر مشروع را دنبال کند،باطل است و هر ذی نفعی می تواند بطلان شرکت را تقاضا کند.
از طرف دیگر،هر گاه موضوعی که شرکت برای آن ایجاد شده است،منتفی گردد،شرکت خاتمه پیدا خواهد کرد مانند زمانی که فعالیت شرکت غیر قانونی اعلام می شود.موضوع شرکت در تعیین حقوق و تعهدات آن موثر است،چه علی الاصول معاملاتی که خارج از موضوع شرکت باشد،شرکت را متعهد نمی کند.اختیارات مدیران شرکت نیز در چهارچوب موضوع شرکت قرار دارد.
فعالیت شرکت:
مفهوم دیگر موضوع شرکت،فعالیت شرکت و به عبارتی شغل شرکت است که ممکن است صور گوناگون به خود بگیرد:بهره برداری از مواد اولیه،نفت و سوخت های منشعب از آن،مواد معدنی و فلزات،مواد شیمیایی و دارویی تا کاغذ و مقواسازی،فعالیت در زمینه امور الکترونیکی و کامپیوتری،بیمه،بانکداری و غیره
فعالیت شرکت در شرکتنامه یا اساسنامه شرکت معین می شود.این فعالیت گاه به طور دقیق مشخص می شود،ولی در اغلب موارد به صورتی تعیین می گردد که شرکت بتواند به اموری که احتمالاَ در حواشی فعالیت واقعی شرکت است نیز بپردازد.کافی است که در اساسنامه عباراتی چون:" صادرات و واردات" یا "تولید و فروش محصولات مصرفی" آورده شود تا بسیاری از فعالیت های تجاری داخل در موضوع شرکت شود.
به هر حال،فعالیت شرکت باید مطابق با موضوع تعیین شده در شرکتنامه باشد.تشخیص اینکه فعالیت شرکت مطابق شرکتنامه است،بر حسب مورد،متفاوت و با قاضی است.
آورده های شرکا:
آورده می تواند وجه نقد باشد یا مالی غیر وجه نقد یا کار و هنر.آنجه در مورد دارایی شرکت لازم است گفته شود این است که دارایی شرکت از دارایی شرکا مستقل است و در نتیجه،اولاَ مادام که شرکت باقی است مطالبه قروض شرکت از خود شرکت به عمل می آید و ثانیاَ چون بدین ترتیب،دارایی شرکت فقط تضمین پرداخت طلب طلبکاران خود شرکت است،شرکا حق تقسیم سرمایه شرکت را قبل از پرداخت طلب طلبکاران ندارند.

• شرایط شکلی قرارداد شرکت

در این قسمت به چند سوال اصلی پاسخ خواهیم داد.آیا قرارداد باید کتبی باشد؟آیا لازم است قرارداد شرکت برای موثر و معتبر بودن،از راه رسانه های عمومی به اطلاع عموم برسد یا خیر؟
ضرورت قرارداد کتبی
در حقوق ایران،در صورتی شرکت می تواند ایجاد شود که قرارداد آن به صورت کتبی تنظیم گردد،حتی تنظیم کتبی شرکتنامه موثر نخواهد بود مگر آن که با توجه به مواد 47 و 48 قانون ثبت اسناد و املاک به ثبت برسد.در این رابطه ماده 220 قانون تجارت،تاکید می کند شرکتی که مطابق مقررات قانون مزبور به شکل یکی از شرکت های مندرج در این قانون درنیامده باشد،شرکت تضامنی تلقی خواهد شد.
لذا،شرکایی که شرکتنامه را تنظیم کرده اند،آن را با مدارک دیگر به اداره ثبت شرکت ها می دهند تا به ثبت برسد.
مندرجات قرارداد شرکت
قرارداد شرکت باید متضمن امضای شرکا یا نمایندگان قانونی آن ها باشد والا اعتبار نخواهد داشت.در عمل،تشکیل دهندگان شرکت از ورقه های نمونه ای که اداره ثبت شرکت ها تهیه و منتشر کرده است،استفاده می کنند.در این نمونه ها،مواردی که باید در شرکتنامه یا اساسنامه قید شود معین شده است بدون آنکه جنبه حصری داشته باشد.برخی از این موارد عبارت اند از:
نام شرکت،نوع شرکت(سهامی،تضامنی و غیره)،موضوع شرکت،مرکز اصلی و نشانی شرکت،اسامی شرکا یا موسسان و ومحل اقامت آن ها،زمان تشکیل شرکت و مدت آن،سرمایه شرکت اعم از نقدی و غیرنقدی،میزان سهم الشرکه شرکاء،مدیران شرکت و اختیارات آن ها و اشخاصی که حق امضا دارند،موقع رسیدگی به حساب و ترتیب تقسیم سود شرکت،فسخ شرکت،محل شعب شرکت و بازرسان شرکت
نشر قرارداد شرکت
ماده 197 قانون تجارت مقرر می کند:" در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت،خلاصه شرکتنامه و منضمات آن،طبق نظامنامه وزارت عدلیه اعلان خواهد شد".ماده 6 نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه (مصوب 1311) نیز اعلان شرکتنامه و منضمات آن در مجله رسمی دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت را پیش بینی کرده است.اما شرکتی که در اداره ثبت شرکت ها ثبت نشده و به تبع آن،شرکتنامه اش اعلان نگردیده است،ممکن است با خطر انحلال مواجه شود.

• مبحث دوم:شرایط دیگر تشکیل شرکت

این شرایط را باید به دو دسته تقسیم کرد:دسته ای از شرایط،جنبه الزامی دارند،یعنی شرکت به وجود نمی آید،مگر آنکه آن ها تحقق پیدا کنند.ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها،بر عکس،در تشکیل شرکت نقش ندارد.لیکن از آن جا که عدم ثبت شرکت موجب مجازات مدیران شرکت و احیاناَ انحلال آن خواهد بود،در عمل موسسان شرکت ها آن ها را الزاماَ به ثبت می رسانند.

• شرایط الزامی تشکیل شرکت

در حقوق ایران،شرکت از زمانی شخصیت حقوقی مستقل پیدا می کند که تشکیل شده باشد.قانون تجارت ایران،زمان تشکیل بعضی از شرکت ها را معین کرده است و در مورد بعضی دیگر نیز این زمان قابل تعیین است.
شرکت تضامنی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد.(ماده 118 ق.ت) همین قاعده در مورد شرکت نسبی نیز صادق است.(ماده 185 ق.ت)پس تا سرمایه نقدی تعهد شده از جانب شرکا تادیه نشود و سهم الشرکه غیر نقدی تقویم و تسلیم نگردد،شرکتی وجود نخواهد داشت.در مورد شرکت مختلط غیر سهامی،قانون گذار به صراحت قاعده ای مقرر نکرده است،اما با توجه به اینکه شرکت مزبور ترکیبی است از شرکت تضامنی و شرکت با مسئولیت محدود،در مورد این نوع شرکت  نیز باید تمام سرمایه نقدی پرداخت و سهم الشرکه های غیرنقدی شرکا نیز تقویم و وتسلیم شده باشد تا شرکت موجودیت پیدا کند.(مواد 118 و 96 ق.ت)

• ضرورت ثبت شرکت

ماده 195 قانون تجارت مقرر کرده است:"ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت ها است".
آنچه بیان شد در مورد شرکت های خارجی نیز صادق است.ماده 3 قانون ثبت شرکت ها مقرر می کند"...هر شرکت خارجی برای اینکه بتواند به وسیله شعبه یا نماینده به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود،شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد".
تقاضای ثبت شرکت ها باید توسط مدیران شرکت به عمل آید.تغییراتی که در طول حیات شرکت ایجاد می شود و به موجب قانون نیاز به ثبت دارد نیز باید توسط مدیران وقت شرکت به ثبت برسد.
در رابطه با نحوه ی ثبت شرکت و همچنین نحوه ثبت تغییرات شرکت،در سایر مقالات به طور مفصل توضیح داده ایم.متقاضیان گرامی،جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند به این مقالات در سایت مراجعه فرمایند.
از همراهیتان سپاسگزاریم.
ثبت شرکت فکر برتر با بهره گیری از کارشناسان متخصص و مجرب و با چندین دهه تجربه ی موفق، با افتخار آماده ی ارائه ی خدمات  به شما عزیزان، در زمینه های حقوقی و ثبتی نظیر ثبت شرکت و ثبت برند می باشد.
"در دپارتمان تخصصی ثبت شرکت فکر برتر،میزبان شما بزرگواران هستیم."