شرکت تجاری عبارتست از نوعی شرکت عقدی که به موجب قوانین تجاری و مالی برای انجام امور بازرگانی تشکیل و منشا پیدایش شخصیت حقوقی در حقوق خصوصی می شود.
اولین گام در راه انعقاد شرکت تجاری تعیین نوع شرکت از میان انواع شرکت های معرفی شده در قانون است. اشکال مختلف شرکت بنا به وضعیت سرمایه و خواست شرکاء موجب گردیده انواع شرکت های تجاری توسط قانونگذار پیش بینی گردد تا موسسین شرکت با در نظر گرفتن شرایط و خواست خود بتواند نزدیک ترین شرکت را متناسب با شرایط خود برگزینند و به ثبت برساند.
مضاف بر این ، قبل از تاسیس و ثبت هر شرکت ، موسسین و سهامداران شرکت باید در خصوص موضوع شرکت ، کفایت تعداد شرکا و همچنین نام شرکت تصمیم گیری و اقدام نمایند. زیرا تعیین این موارد اساس کار شرکت بوده و اصولاَ بدون تصمیم گیری و تعیین این موارد امکان تاسیس و ثبت هیچ شرکتی وجود ندارد. لذا ذیلاَ به شرح هر یک از این موارد می پردازیم.

انواع شرکت های تجاری

ذهن خلاق انسان و نیازهای نامحدود وی موجب شده است که انواع گوناگونی از شرکت تجاری بوجود آید. انتخاب نوع شرکت از میان انواع شرکت های تجاری، مستلزم رعایت قوانین و مقرراتی است که ما در ادامه سعی کرده ایم به صورت ساده به تعریف انواع شرکت و ویژگی های آن ها بپردازیم تا مخاطبین بتوانند به طور اجمالی بر قوانین و مقررات شرکت های تجاری تسلط یابند.
از نظر ماده 20 قانون تجارت اقسام شرکت های تجاری عبارتند از :
1- شرکت نسبی
2- شرکت تضامنی
3- شرکت با مسئولیت محدود
4- شرکت مختلط سهامی
5- شرکت مختلط غیرسهامی
6- شرکت سهامی (عام و خاص )
7- شرکت تعاونی

الف- شرکت نسبی

شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوص بین دو یا جند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ایست که در شرکت گذاشته است.

ویژگی های شرکت نسبی

1- مسئولیت شرکا در برابر طلبکاران شرکت، محدود به آورده آنان به شرکت نیست بلکه به نسبت سهم خویش در شرکت در برابر طلبکاران مسئول هستند. بنابراین چنانچه مثلاَ شرکتی نسبی با دو سهم مساوی یک میلیون ریالی تشکیل شده و در نتیجه معاملات شرکت دو میلیون ریال طلب ایجاد شود، علاوه بر اینکه طلبکار، تمام سرمایه شرکت را می ستاید حق دارد به هر یک از دو شریک نیز جهت مطالبه پانصد هزار ریال مراجعه نماید. در شرکت مدنی نیز دقیقاَ همین قاعده حاکم است جز آنکه مرحله رجوع به شرکت قبل از رجوع به شرکا با توجه به عدم وجود شخصیت حقوقی منتفی است.
بنابراین شرکت نسبی برای سرمایه گذار امنیت کافی ایجاد نمی کند بلکه به عکس برای معامله کنندگان با شرکت امنیت نسبی فراهم می کند .
2- سازو کار اداره شرکت نسبی، ساده است بنابراین برای گردآمدن تعداد زیادی شریک مناسب به نظر نمی رسد مگر اینکه شرکا سازوکار مناسب را در چارچوب قرارداد شرکت و البته با رعایت قواعد آمره ایجاد نمایند.
3- برای ایجاد شرکت نسبی، حداقل سرمایه تعیین نشده است. این ویژگی نیز امکان گردآمدن تعداد معدودی شریک با سرمایه اندک را فراهم می کند.
4- در تصمیم گیری شرکت نسبی، گرایش به رای اکثریت در مقایسه با بعضی دیگر انواع شرکت ، کمتر است . بنابراین قالب شرکت نسبی برای تعداد اندکی شریک که با یکدیگر آشنایی و تفاهم دارند، مناسب است.
5- نقل و انتقال سهم الشرکه در شرکت نسبی دشوار است. بنابراین اشخاصی که مایلند به هنگام نیاز، آورده خویش به شرکت را فوراَ از طریق انتقال سهم الشرکه به غیر، به وجه نقد تبدیل کنند منطقاَ رغبتی به سرمایه گذاری در شرکت نسبی ندارند .
ب – شرکت تضامنی 
شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. هر قراردادی که بین شرکا بر خلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.

ویژگی های شرکت تضامنی 

شرکت تضامنی با شرکت نسبی شباهت بسیاری داشته و اغلب احکام راجع به آن ها یکسان است. تنها نقطه اختلاف را می توان از اختلاف در عنوان آن ها حدس زد.
در شرکت نسبی هر شریک به نسبت آورده خویش در برابر طلبکاران شرکت ضامن است اما در شرکت تضامنی هر شریک ضامن تمام مطالبات طلبکاران شرکت است. بنابراین قالب شرکت تضامنی امنیت بیشتری را برای معامله کنندگان با شرکت فراهم می آورد. متقابلاَ رغبت به سرمایه گذاری در این نوع شرکت اندک است زیرا اگرچه وجود شخصیت حقوقی، دارایی شخصی شرکا را از آورده آن ها به شرکت جدا می کند اما نهایتاَ هر شریک ناگزیر است که در صورت عدم کفایت سرمایه شرکت پاسخگوی تمام دیون شرکت باشد.
به هر حال در شرایطی که به هر دلیل تمایل اشخاص به معامله با اشخاص حقوقی اندک باشد ، قالب شرکت تضامنی تا حدود زیادی نگرانی معامله گران را کاهش می دهد.
ج- شرکت با مسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.

ویژگی های شرکت با مسئولیت محدود 

ویژگی های این شرکت بدین قرار است :
1- همانگونه که از عنوان شرکت نیز برمی آید مسئولیت شرکا در برابر طلبکاران شرکت، به هر آنچه که به عنوان سرمایه به شرکت آورده اند، محدود می گردد. به عبارت روشن تر، طلبکاران شرکت برای وصول مطالبات خویش از شرکت، تنها به سرمایه شرکت متکی هستند و شرکا در برابر آنان مسئولیتی ندارند.
کاملاَ روشن است که این نوع شرکت، موجب تشویق سرمایه گذاری است و متقابلاَ معامله گران با چنین شرکتی، ناگزیرند بررسی لازم را جهت اطمینان از توانایی شرکت در تادیه دیون احتمالی به عمل آورند.
2- سازوکار اداره شرکت با مسئولیت محدود شاید در مقایسه با شرکت تضامنی و نسبی کاملتر به نظر آید . معذلک برای گرد آمدن تعداد زیادی شریک طراحی نشده است.
3- برای ایجاد شرکت با مسئولیت محدود همچون شرکت های نسبی و تضامنی حداقل سرمایه تعیین نشده است.
4- در تصمیم گیری شرکت با مسئولیت محدود ، گرایش به حکومت رای اکثریت بیشتر است. معذلک، اکثریت مورد نظر مقنن در این نوع شرکت، تلفیقی از اکثریت عدد و سرمایه است. یعنی اینکه شخصیت یکایک شرکا و همچنین میزان آورده هر یک به صورت توامان مورد توجه قرار گرفته است.
5- نقل و انتقال سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود نسبت به دو شرکتی که معرفی نمودیم، آسانتر است. معذلک به هیچ وجه نمی توان انتظار داشت که شریک این شرکت بتواند به آسانی حقوق خویش در شرکت را به غیر منتقل نموده و آن را به وجه نقد تبدیل نماید.
د- شرکت مختلط سهامی و غیرسهامی
شرکت مختلط سهامی، شرکتی است بین یک یا چند شریک ضامن از یک سو و دو یا چند شریک سهامی از سوی دیگر، به منظور امور تجاری، که در آن در صورتی که دارایی شرکت در زمان انحلال برای تادیه دیون کافی نباشد، هر شریک ضامن مسئول تادیه کلیه دیون است، ولی مسئولیت شریک سهامی، فقط به میزان سهام او در شرکت است. در این شرکت سرمایه شرکاء سهامی، به صورت سهام در می آید، اما سرمایه شرکاء تضامنی به صورت سهام در نمی آید. ( ماده 162 ق. ت )
این شرکت به صورت همزمان و توامان از یک سو و برای عده ای، برخی از اوصاف و مزیت های شرکت تضامنی را داراست و از سوی دیگر و برای عده ای دیگر، برخی از اوصاف و مزیت های شرکت سهامی را .
همچنین، شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود .

ویژگی های شرکت های مختلط

وجه مشترک دو نوع شرکت مختلط سهامی و شرکت مختلط غیرسهامی تلفیق مزایای شرکت های شخص و مزایای شرکت های سرمایه است. به این نحو که در شرکت های مختلط بعضی شرکا در برابر اشخاص ثالث مسئولیتی ندارند ( مانند شرکای شرکت با مسئولیت محدود ) و بعضی شرکا در برابر طلبکاران شرکت ضامن هستند ( مانند شرکای شرکت تضامنی ) .
بنابراین با استفاده از قالب شرکت مختلط دو مزیت به صورت توامان برآورده می شود ، اشخاص ثالث به اعتبار مسئولیت تضامنی تعدادی از شرکا به معامله با شرکت رغبت بیشتری پیدا می کنند، متقابلاَ اشخاصی نیز که دارای سرمایه بوده اما حاضر به قبول ریسک زیادی نیستند به عنوان شریک با مسئولیت محدود در به کار انداختن سرمایه خویش در قالب شرکت های مختلط ترغیب می شوند.
ه – شرکت سهامی خاص
شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است را شرکت های سهامی خاص نامیده می شوند .

ویژگی های شرکت سهامی خاص 

تفاوت شرکت سهامی خاص با شرکت های نسبی و تضامنی و مختلط آشکار است اما وجوه تمایز آن با شرکت با مسئولیت محدود اندک است. ویژگی های مهم این شرکت عبارتند از :
1- شرکای شرکت سهامی همچون شرکای شرکت با مسئولیت محدود ، مسئولیتی در برابر طلبکاران شرکت ندارند.
2- سازو کار اداره شرکت سهامی خاص به گونه ای است که برای گرد آمدن تعداد زیادی شریک مناسب است . قواعد متعددی در شرکت سهامی خاص موید این داعا است. از جمله، چهار نهاد مجمع عمومی، هیئت مدیره ، بازرس و مدیر عامل با وظایف و اختیارات معین ، کم و بیش از بروز اختلال در اداره امور شرکت پیشگیری می کند. همچنین تقسیم شدن آورده شرکا به قطعات مساوی ( سهم ) موجب شده است که در تصمیم گیری های شرکت کار شمارش آرا آسان شود.
3- برای ایجاد شرکت سهامی خاص تامین حداقلی از سرمایه ضروری است. بنابراین قالب شرکت سهامی خاص در مقایسه با شرکت های پیشین برای تعداد بیشتر شرکا و سرمایه های بزرگتر طراحی شده است.
4- در این نوع شرکت، جز در موارد بسیار استثنایی، تصمیم گیری بر پایه رای اکثریت است اما مقصود از اکثریت، اکثریت سرمایه است. مثلاَ اگر شرکتی با سه شریک تشکیل شده و تعداد سهم یک شریک دو برابر مجموع تعداد سهام دو شریک دیگر باشد، تصمیم وی در برابر دو شریک دیگر همواره تصمیم اکثریت محسوب می گردد.
5- در مورد نقل و انتقال سهم در شرکت سهامی خاص در مقایسه با دیگر شرکت هایی که معرفی شد، تفاوت مهمی وجود ندارد. بنابراین فروش سهم به غیر و تبدیل آن به وجه نقد ، آسان نیست.
و- شرکت سهامی عام
شرکت هایی که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند را شرکت های سهامی عام گویند.

ویژگی های شرکت سهامی عام 

شرکت سهامی عام ، وجوه تمایز بسیار مهمی با دیگر انواع شرکت دارد هر چند که ممکن است وجود احکام مشترک بسیار با شرکت سهامی خاص، این ادعا را نادرست جلوه دهد :
1- برای ایجاد شرکت سهامی عام ، حداقل سرمایه مورد نیاز بسیار بیش از شرکت سهامی خاص است. از همین رو معدود اشخاصی که گرد هم آمده و مقدمات ایجاد یک شرکت سهامی عام را فراهم می کنند مجازند که از طریق آگهی عمومی اشخاص بسیاری را جهت پیوستن به شرکت فراخوانند، عمل پیوستن به این شرکت را پذیره نویسی نام نهاده اند.
2- نقل و انتقال سهم در این نوع شرکت بسیار آسان است. این ویژگی مهم موجب می شود که هزاران شریک با سرمایه های بسیار اندک گرد هم آمده و سرمایه بسیار بزرگی را فراهم آورند بدون اینکه از قابلیت تبدیل فوری آن به وجه نقد نگران باشند.
3- سازوکار اداره شرکت سهامی عام هر چند دارای شباهت ظاهری با شرکت سهامی خاص است، اما اختلافاتی ظریف موجب می گردد در اداره شرکتی با هزاران شرکت حتی الامکان اختلالی بوجود نیاید.
ز- شرکت تعاونی
ماده 20 قانون تجارت، شرکت تعاونی را نیز یکی از انواع شرکت تجاری معرفی نموده. در تعریف این شرکت آمده است : شرکت تعاونی، شرکتی است که برای مدت نامحدود و به منظور رفع احتیاجات مشترک شرکاء و بهبود وضع مادی و اجتماعی آنان تشکیل می شود.

ویژگی های شرکت تعاونی

1- وجه مشترک شرکت های تجاری آن است که شرکا سرمایه ای را گرد می آورند تا آن را به کار انداخته و سود حاصل از آن را در فواصل زمانی معین میان خود تقسیم نمایند. هدف شرکت تعاونی نیز به دست آوردن نفع مادی است اما این نفع در چهره سود به مفهوم حسابداری تجلی نمی یابد بلکه در چهره هزینه کمتر متجلی می گردد.
مثلاَ فرض کنید فروشنده مواد غذایی کالا را از تولیدکننده خریداری می کند و با سود 20% به مصرف کنندگان می فروشد. برای مصرف کننده مقدور نیست که برای خریدهای جزئی به تولیدکننده مراجعه نموده و 20% سود پرداختی به فروشنده را صرفه جویی کند اما این امکان وجود دارد که اهالی یک محل با آوردن سرمایه های جزئی شرکتی ایجاد نمایند که وظیفه آن خرید مایحتاج عمومی از تولیدکننده و آنگاه فروش آن به شرکای شرکت به قیمت تمام شده باشد.
اعضای شرکت بر این باورند که این سرمایه گذاری جزئی که نتیجه آن خرید مایحتاج روزانه به قیمت ارزانتر است، در مجموع به نفع آن هاست. البته واضح است که در شرکتی با این وظیفه سود قابل تقسیمی در پایان سال مالی وجود نخواهد داشت. این ویژگی، وجه امتیاز اساسی شرکت تعاونی با دیگر انواع شرکت است.
2- قواعد حاکم بر شرکت های تعاونی شباهت زیادی به شرکت سهامی دارد جز آنکه در تصمیم گیری های شرکت، شخصیت یکایک شرکا حائز اهمیت است و نه میزان آورده آنان. به عبارت دیگر هر سهام دار شرکت تعاونی بدون توجه به تعداد سهم ، دارای یک رای است.

کفایت تعداد شرکا

قرارداد شرکت مانند اغلب قراردادها، اصولاَ با توافق دو شخص به وجود می آید . معذلک قالب هایی که قانونگذاران برای ایجاد شرکت تجاری طراحی نموده اند بعضاَ برای دو شریک مناسب نیست. مثلاَ فلسفه وجودی شرکت سهامی عام تامین سرمایه ای بزرگ از طریق گرد آمدن تعداد زیادی شریک است. همچنین آنگاه که مقنن برای اداره یک شرکت نهادهایی نظیر مجمع عمومی، هیئت مدیره ، مدیرعامل و بازرس را پیش بینی نموده است، بدیهی است به کارگیری آن در شرکتی با دو شریک به جای آنکه موثر در تسهیل اداره شرکت باشد به صورت نهادهایی مزاحم جلوه گر می شود.
با توجه به آنچه گفته شد، قانون تجارت به موجب ماده 94، شرکت با مسئولیت محدود را بین دو یا چند نفر قابل تشکیل دانسته است. بنابراین شخص واحد از طریق اراده یک جانبه ( ایقاع ) قادر به ایجاد چنین شخصیتی نبوده و لااقل وجود دو شخص ضروری است تا قرارداد منعقده میان آن دو به تولد شخصیت حقوقی شرکت با مسئولیت محدود بیانجامد . قانون تجارت راجع به حداکثر شرکای شرکت با مسئولیت محدود حکم صریحی ندارد هر چند که ممکن است عبارت دو یا چند نفر در متن ماده مذکور مفید این معنا باشد که تشکیل چنین شرکتی با تعدادی شریک که عرفاَ بیش از چند نفر تلقی شوند، ناممکن است.
ماده 116 و 183 قانون تجارت نیز به ترتیب شرکت تضامنی و نسبی را بین دو یا چند نفر قابل تشکیل دانسته اند.
ماده 141 قانون تجارت شرکت مختلط غیرسهامی را بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود قابل تشکیل دانسته است. عبارت یک عده شرکای سهامی موید این معناست که قطعاَ شرکت مختلط سهامی با دو شریک قابل تشکیل نیست.
در مورد شرکت های سهامی، ماده 3 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مقرر می دارد :
" در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد . "
این حکم ظاهراَ ناظر به هر دو نوع شرکت سهامی عام و خاص است اما با توجه به ماده 107 همان قانون که مقرر می دارد اعضای هیئت مدیره شرکت باید از میان سهامداران انتخاب شده و عده آنان در شرکت سهامی عام کمتر از پنج نفر نباشد تردیدی باقی نمی ماند که حکم مندرج در ماده 3 فقط راجع به شرکت سهامی خاص است.

تعیین موضوع شرکت

موضوع شرکت عبارت است از همه آنچه که طرفین بر آن توافق می کنند تا خواسته های خویش را برآورده سازند. شرکا می بایست با توجه به تخصص و امکانات خویش و شرایط بازار، موضوعی را برای فعالیت در قالب شرکت تجاری برگزینند . به هر حال تعیین موضوع شرکت بسته به نظر شرکا است و حدود عملیات شرکت را تعیین می کنند.
شایان ذکر است، موضوع شرکت نباید نامشروع و برخلاف قانون باشد ، باید عملی و جالب و متضمن منافعی برای شرکا باشد.
گفتنی است ، امروزه انجام اغلب موضوع فعالیت های تجاری اعم از کوچک و بزرگ مستلزم اخذ مجوز از نهادهای دولتی و عمومی است که هر یک به موجب قانون ، نظارت بر امور خاصی را بر عهده دارند. حتی فعالیت های بسیاری وجود دارند که انجام آن ها به مجوز چند مرجع نیازمند است. مثلاَ موضوع فعالیت های آموزشی، خود به اجزای مختلفی تقسیم می گردد که هر یک نیازمند مجوز خاصی است.
با توجه به گستردگی مواردی که نیاز به اخذ مجوز دارد ذیلاَ به برخی از این موارد اشاره می کنیم :
- ثبت موسسات دارالترجمه با ارائه پروانه مترجمی امکان پذیر می باشد. لذا مراجع ثبت شرکت ها، تقاضای ثبت موسسات مترجمی را خواهند پذیرفت که علاوه بر داشتن شرایط قانونی، پروانه مترجمی رسمی معتبر نیز داشته باشند.
- ثبت هر نوع موسسه بیمه در ایران موکول به ارائه پروانه تاسیس که از طرف بیمه مرکزی ایران صادر می شود خواهد بود.
- برای فعالیت در یکی از موضوعات روانشناسی عمومی، روانشناسی، دریافت مجوز از مراجع ذی صلاح از جمله سازمان بهزیستی و نظام روانشناسی الزامی است.
- ثبت و تغییرات شرکت ها با موضوع ترابری و حمل و نقل جاده ای بین المللی کالا و مسافر اعم از زمینی، هوایی و دریایی نیاز به اخذ مجوز از وزارت راه و شهرسازی دارد.
- ثبت هر گونه شرکت یا موسسه غیرتجاری که در نام آن از کلمات حسابرسی و حسابداران رسمی استفاده شده باشد، همچنین تاسیس موسسات حسابرسی و یا هر شخصیت حقوقی با موضوع فعالیت حسابرسی نیاز به اخذ مجوز از جامعه حسابداران رسمی ایران دارد.

تعیین نام شرکت

یکی از اولین قدم ها، جهت ثبت شرکت انتخاب نام آنست ؛ نام انتخابی می بایست 1) خارجی نباشد 2) سابقه ثبت نداشته باشد 3) دارای معنا و مفهوم باشد 4) با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد.
در تعیین نام شرکت، معیارهای ذیل لازم الرعایه است:
- چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع (نظیر ون، ین، ها و یا جمع مکسر) یا حذف آن باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
- چنانچه نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد.
- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند،پذیرفته نمی شوند.
- اضافه کردن کلمات توصیفی از قبیل اصل، نوین ، نو به اسامی ثبت شده قبلی پذیرفته نمی شود.
- اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
وظیفه تعیین نام شرکت ها و موسسات غیرتجاری سراسر کشور در حال حاضر با اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری در تهران می باشد و در صورتی که ثبت شرکت در خارج از تهران و در شهر دیگری صورت گیرد، واحد ثبت شرکت ها در شهرستان، مراتب را از اداره کل مربوطه در تهران استعلام خواهد نمود.
در حال حاضر با توجه به فرایند الکترونیکی شدن ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری، مراحل انتخاب و تایید نام ، کاملاَ به صورت الکترونیکی و به صورت غیر حضوری انجام می پذیرد و متقاضی می تواند با مراجعه به سامانه مربوطه نسبت به انجام آن اقدام نماید.
ضمناَ ، مدت اعتبار نام تعیین شده 90 روز می باشد. لذا می بایست کلیه مراحل ثبت تاسیس ، امضای دفاتر و غیره در این مدت صورت پذیرد.

" موسسه حقوقی فکر برتر"
{ پاسخی شایسته به نیازهای ثبتی و حقوقی شما }