شاید برای شما هم سوال پیش آمده باشد که NGO چگونه شرکتی است؟ NGO اختصار عبارت Non governmental Organization و به مفهوم سازمان های مردم نهاد و یا سازمان های عمومی غیردولتی و یا سمن است. در کلی ترین معنای خود، NGO به سازمانی اشاره می کند که به صورت مستقیم بخشی از ساختار دولت محسوب نمی شود، اما نقش بسیار مهمی به عنوان واسطه میان فرد فرد مردم و قوای حاکم بر جوامع و حتی خود جامعه ایفا می نماید.
اغلب سازمان های مردم نهاد، به صورت غیرانتفاعی و از دولت مستقل هستند و بودجه این گونه سازمان ها، از راه های گوناگونی همچون کمک های مردمی و در مواردی هم دولت، سازمان های دولتی و ترکیبی از شیوه های نامبرده تامین می شود و یا در قالب پروژه های مشترک و در قالب همکاری تامین می گردد.
واژه دولت در علم سیاست، دستگاهی سیاسی از نوع اجباری است که علاوه بر این که حکومتی متمرکز را داراست، انحصار استفاده درست از اجبار و زور را در درون یک قلمرو جغرافیایی معین، حفظ کرده است. البته از واضحات است، مفهوم دولت در معانی دیگری نیز بکار برده شده است.
بسیاری از نویسندگان و فرهیختگان هر دو مفهوم دولت و حکومت را در یک معنای واحد بکار می برند و در زبان های عامیانه و رسانه ای، دولت در حالت معمول، در معنای قوه مجریه و یا هیئت وزیران است. البته این کاربرد از کلمه دولت تنها به قسمی از حکومت ها اشاره دارد. گاهی نیز دول به بخش هایی از حکومت ها اشاره می کند که شامل نهادهایی از نوع مذهبی و مدنی نمی گردد، به عنوان مثال کاربرد واژه دولت در اصطلاح سازمان های غیردولتی به این معنی از دولت ها اشاره دارد.
سازمان های مردم نهاد از نوع نیمه مستقل
برخی سازمان های مردم نهاد نیمه مستقل وظایف و کارهای دولتی را هم انجام می دهند. در حالی که برخی از این گونه سازمان ها هیچ گونه علاقه ای به سیاست از خود نشان نمی دهند، بعضی دیگر به منظور تامین منافع اعضای خود، به لابی گری در دولت می پردازند.
از آن جایی که اصطلاح سازمان مردم نهاد یک مفهوم بسیار کلی گرایانه قلمداد می شود، اغلب این سازمان ها ترجیح می دهند، از اسامی سازمان های داوطلبانه خصوصی (PVO) و یا سازمان توسعه خصوصی (PDO) بهره مند و ذی نفع گردند.
NGO چگونه شرکتی است و تشکل های مردم نهاد در ایران چگونه است؟
در ایران نیز NGO به سازمان مردم نهاد و در اختصار سمن یا تشکل غیردولتی گویند. سازمان های مردم نهاد، برمبنای سه اصل داوطلبانه بودن، غیرانتفاعی و غیرسیاسی بودن تشکیل می شوند و در تاسیس نیز به این اصول تاکید دارند. بودجه در سازمان های مردم نهاد از روش های ذیل تامین می شود:
- کمک های مردمی و اهداها
- وقف و حبس
- کمک های مالی که از سوی سازمان های دولتی و غیردولتی انجام می گیرد.
- کمک های مالی صورت گرفته از سازمان های بین‌المللی، که البته با رعایت مقررات و ضوابط مربوط صورت می پذیرد.
- وجوه های حاصل شده از فعالیت های سازمانی و انجام طرح هایی در چارچوب اهداف، اساسنامه و آیین نامه سازمان ها
- حق عضویت سازمانی
بدیهی است که هر موسسه و یا بنیاد غیردولتی با توجه به نیاز اعضای گروه خود، موضوع فعالیتی معینی را برای حصول اهدافی پی می گیرد، موضوعاتی از قبیل:
آموزش، بهداشت، محیط زیست، اشتغال، فرهنگ، هنر، زنان، رده های سنی گوناگونی همانند کودکان، جوانان و سالمندان، همچنین موضوعات تخصصی و علمی در این حیطه قرار دارند.
به عقیده بعضی از صاحب نظران نیز، تشکل های مردم نهاد به دلایلی چند ممکن است شکل بگیرند که اهم آن ها را می توان موارد زیر بیان کرد:
- مقاصد انسان دوستانه
- احساس نیاز داشتن و یا تجارب شخصی در برخورد با معضلات اجتماعی
- دستورات و سفارش های بزرگان حقیقی در نیکوکاری و همیاری در قالب حرکت های بشردوستانه
تشکل های غیردولتی برای ادامه دادن حوزه های فعالیتشان، نیازمند ویژگی هایی هستند که تضمین کننده بقا و موفقیت آن هاست. عمده رئوس این خصیصه ها را می توان مواردی همچون خودجوشی و نیازهای طبیعی، اهداف مشترک اعضای گروه ها، قانونمندی، برنامه ها و فعالیت های مدون، مشارکت ها و جلب مشارکت (عضوپذیری) و همچنین داشتن استقلال دانست.
در تعاریف نیز، یک سازمان مردم نهاد، مطابق با آئین نامه اجرایی تاسیس و فعالیت سازمان های غیردولتی که به تصویب نامه مورخ ۸/۵/۸۴ هیئت وزیران رسیده است، عبارت است از مفهوم زیر:
سازمان غیردولتی به آن تشکل هایی اطلاق می گردد که به واسطه گروه هایی از اشخاص حقیقی یا حقوقی غیردولتی و به صورت داوطلبانه، با رعایت کردن مقررات مربوط وضع شده، دارای اهدافی از نوع غیرانتفاعی و غیرسیاسی هستند. موضوع فعالیت این قبیل سازمان ها نیز مشتمل بر یکی از موارد علمی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی، هنری، نیکوکاری و یا امور خیریه، فعالیت های بشردوستانه، امور مربوط به زنان، آسیب دیدگان اجتماعی، حمایتی، بهداشت و درمان، توانبخشی، محیط زیست، موارد سازه ای، عمران و آبادانی و نظایر آن ها و یا مجموعه ای از فعالیت های مذکور هست.
در مجموع در میان منابع مختلف ادبی، نگاه کلی گرایانه و مثبتی نسبت به سازمان های مردم نهاد وجود داشته، اما چندین شکایت مستقیم نیز مطرح شده است که مشکلات عملیاتی، تضادها و ناهمگونی ها، سوء استفاده کردن از بودجه (متاسفانه در برخی از موارد مبالغ فوق‌العاده زیاد و کلان)، و مواردی از این دست را هدف انتقاد خود قرار داده اند که موجب عدم اعتمادسازی نسبت به این موارد را در ایران بسیار ترویج کرده است.
به عنوان نمونه در اغلب کشورهای در حال توسعه که اقتصادی ناکارآمدی هم دارند، وارد شدن در حیطه صنعت کمک رسانی، سودآورترین کار برای جوانانی است که از دانشگاه ها فارغ التحصیل شده اند و از آن جا که سازمان های مردم نهاد، خدماتی از قبیل آموزش را رایگان و یا به نرخ یارانه ای به آحاد جامعه ارائه می کنند، بخش خصوصی قادر به رشد، توسعه و تکامل نیست و توان رقابتی موثر، کارآمد و پایداری را در این موضع ندارد.
"ثبت شرکت فکر برتر، با بهره گیری از متخصصان مجرب و توانمند آماده ارائه ی خدمات به شما متقاضیان عزیز می باشد."
سؤالات احتمالی:
1. NGO چگونه شرکتی است؟
NGO اختصار عبارت Non governmental Organization است و مفهوم سازمان های مردم نهاد و یا سازمان عمومی غیردولتی را دارد.
2. آیا سازمان های مردم نهاد از نظر قانونی اشخاص حقوقی هستند؟
خیر، براساس قوانین بین المللی سازمان های مردم نهاد همانند دول، اشخاص حقوقی نیستند، البته استثناهایی همچون سازمان صلیب سرخ جهانی هم وجود دارد.
3. آیا ضرورتی در داوطلب بودن سازمان مردم نهاد وجود دارد؟
خیر، همه مردمی که برای سازمان های مردم نهاد فعالیتی می کنند، داوطلب نیستند.
4. سازمان های مردم نهاد با چه نام های دیگری در جوامع شناسا شده است؟
از آن جا که اصطلاح سازمان مردم نهاد، کلی شناخته شده است، بسیاری از این گونه سازمان ها ترجیح می دهند از اصطلاح سازمان های داوطلبانه خصوصی(PVO) و یا سازمان توسعه خصوصی (PDO) برای سازمانشان استفاده کنند.
5. آیا سازمان های مردم نهاد را می توان دولتی دانست؟
خیر، چرا که بسیاری از سازمان های مردم نهاد، غیرانتفاعی هستند و عملکردی مستقل از دولت دارند و بودجه این سازمان ها از راه کمک های مردمی، سازمان های دولتی، دولت یا ترکیبی از این روش ها و در قالب پروژه هایی موسوم به مشترک تامین می شود.