ممکن است این سوال مطرح شود که ما برای ثبت شرکت چقدر باید سرمایه داشته باشیم؟ لازم است بدانیم قدم های تجاری سازی در شرکت ها و موسسات عبارتند از: ایده پردازی، توانایی، سرمایه و تخصص های مختلف و کافی که در نهایت به پیشبرد آن شرکت می پردازد. شرکت های تجارتی برای انجام امور تجارتی تشکیل می شوند. بنابراین هر یک می بایست سرمایه اولیه ای نیز به جهت ثبت داشته باشند.

در ماده 20 ام قانون تجارت، شرکت های تجارتی به هفت گونه تقسیم بندی شده اند:

1. شرکت های سهامی (شامل شرکت سهامی عام و شرکت خاص)
2. شرکت با مسئولیت محدود
3. شرکت تضامنی
4. شرکت مختلط سهامی
5. شرکت مختلط غیرسهامی
6. شرکت نسبی
7. شرکت تعاونی تولید و مصرف

همین تقسیم بندی شرکت ها را به اعتبار روابط شرکا با هم و در قبال اشخاص ثالث، مجدد می توان به چهار گونه دیگر هم تقسیم کرد:

1. شرکت هایی که در آن ها، مسئولیت شرکا تنها محدود به سرمایه است و اضافه بر آن، شرکا مسئولیت دیگری ندارند. شرکت های سهامی و شرکت های با مسئولیت محدود از این دسته اند.
2. شرکت هایی که شرکا در قبال طلبکاران ضمانت دارند. شرکت های تضامنی و نسبی در این رده بندی جای دارند.
3. شرکت هایی که از آمیختگی و در اصطلاح امتزاج دو شرکت فوق الذکر، تشکیل می شوند. شرکت های مختلط از این نوع هستند.
4. شرکت های تعاونی تولید و مصرف که در این دسته شرکت ها، سوددهی و میزان سرمایه چندان مطرح نیست و به جهت رفاه حال شرکا و امور تعاون تشکیل می گردد.

لذا با ملاحظات تقسیم بندی های مذکور، شرکت ها را به طرق ساده می توان به 3 دسته دیگر هم تقسیم نمود:

1. شرکت هایی که فقط سرمایه در آن ها دخیل است.
2. شرکت هایی که شخصیت و همچنین ضمانتی از شرکا در آن ها دخالت دارد.
3. شرکت هایی که تعدد شرکا در آن ها دخالت دارد. فی المثل شرکت های تعاونی در این رده جای دارند.

مروری بر سرمایه گذاری در شرکت های سهامی عام، سهامی خاص و با مسئولیت محدود

سرمایه در شرکت سهامی عام:

شرکت سهامی عام شرکتی است که در آن موسسین، قسمتی از سرمایه های شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند. این گونه از شرکت ها، کامل ترین نوع شرکت سهامی اند و به طور قطع برای انجام اموری مهم مانند استخراج معادن، تجارت با کشورهای خارج، تاسیس انواع کارخانه ها، ایجاد سد و ساخت بانک تشکیل می شود. که این مورد با سرمایه فردی کافی نیست. سرمایه اولیه در شرکت های سهامی عام به هنگام تاسیس از 5000000 ریال نباید کمتر باشد. در صورتی که سرمایه شرکت پس از تاسیس بنا به هر علتی از میزان اشاره شده کمتر شود، باید ظرف مدت یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان مذکور اقدام شود و یا شرکت به نوع دیگری از انواع شرکت هایی که در بالا و مطابق قانون تجارت گفته شد، تغییر شکل یابد وگرنه هر شخص ذی نفعی می تواند انحلال شرکت را از دادگاه درخواست کند.

در تاسیس شرکت های سهامی عام، موسسان باید حداقل، 20% سرمایه شرکت را تعهد دهند و حداقل 35% مبلغ تعهد داده شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس و نزد بانک تودیع کنند. امکان دارد که قسمتی از تعهد موسسین در سرمایه های غیرنقدی باشد که در این صورت، می بایست عین آن همراه با مدارک مالکیت در همان بانکی که برای پرداخت کردن، مبلغ نقدی حساب باز شده، تودیع گردد.

سرمایه در شرکت سهامی خاص:

شرکت سهامی خاص نیز عبارت است از شرکتی که کلیه سرمایه آن به واسطه موسسین تامین شده است. سرمایه در شرکت های سهامی خاص نباید کمتر از 1000000 ریال باشد و اگر به هر علتی، سرمایه شرکت تقلیل یافت، باید شرکا آن را در مدت زمان یک سال جبران کنند. در غیر این صورت، شرکت سهامی خاص را مطابق با قانون به انواع دیگری از شرکت ها همچون با مسئولیت محدود و تضامنی تبدیل می نمایند.

سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود:

شرکت با مسئولیت محدود هم آن شرکتی است که بین دو یا چندین نفر به منظور امور تجارتی تشکیل می گردد و هر یک از شرکا در آن، بدون این تقسیم سرمایه به سهام یا قطعاتی از آن سهام و فقط به میزان سرمایه گذاریشان در شرکت، مسئول قروض و تعهدات شرکت هستند. شرکت با مسئولیت محدود، از جهاتی به شرکت های سهامی تشابهاتی دارند یعنی شرکا در آن به هیچ عنوانی، مسئولیتی به غیر از آن چه که به عنوان سرمایه پرداخته اند، ندارند. تفاوتی نیز که در شرکت با مسئولیت محدود و شرکت سهامی مشاهده می شود، آن است که سرمایه در آن به سهام تقسیم نمی گردد. بلکه هر کدام از شرکا، سهم الشرکه ای دارند و مجموع آن هاست که سرمایه آن شرکت را تشکیل می دهد.

در شرکت با مسئولیت محدود، قوانین خاصی حاکم است به عنوان نمونه هیچ کدام از شرکا، بدون رضایت دارندگان تقریبا سه ربع سرمایه شرکت، نمی توانند سهم الشرکه خویش را به دیگری انتقال دهند. با توجه به این که شرکت های با مسئولیت محدود، شرکای چندان زیادی ندارند و در ضمن بخشی از سرمایه هم متعلق به شخص انتقال دهنده است، در صورتی که دارندگان سه ربع این سرمایه به این انتقال رضایت دهند، می توان گفت دلیلی بر اتفاق شرکا بر این موضوع است.

در مجموع از واضحات است که  نقش سرمایه در ثبت شرکت‌، یک نقش کلیدی و اساسی است. بسیاری از شرکت‌ ها با هدف سودآوری اقتصادیست که تشکیل می‌ شوند و در واقع اعضای هیئت مدیره در شرکت ها، در نظر دارند سرمایه خود را پس از مدتی به کمک فعالیت‌ های سودآور شرکت، به چندین برابر افزایش دهند. برای ثبت هر نوع شرکتی اعم از تجاری و سایر در کشور ایران، از الزامات است که براساس قوانین و ضوابط حاکم، روند ثبت شرکت‌ ها انجام پذیرد. از شروط‌ لازم در ثبت شرکت ها، وجود سرمایه ای اولیه است و حداقل میزانی از سرمایه برای هر کدام از اعضای هیئت مدیره نیز تعیین شده است.