سلماَ ، همه ما برای حضور در یک مهمانی ، نامزدی ، عروسی و ... به فکر تهیه لباس هایی با طراحی خاص و منحصر به فرد هستیم . مزون لباس ، مکانی است برای ارایه محصولات در حوزه مد و لباس که می تواند در این زمینه به ما کمک فراوانی نماید .

در دنیای کنونی، صنعت مد و لباس، یکی از مهم ترین اقتصادهای نوظهور است که استقبال جهانی از آن ، روز به روز در حال افزایش است. امروزه، بسیاری از کسانی که طراح پارچه و لباس و دوخت می باشند ، می توانند خدمات هنری خود را به راحتی از طریق پیام رسان ها و فضای اینترنتی در اختیار مخاطبان داخل و خارج از کشور قرار دهند و همین مساله سبب شده تا دنیای مد و لباس در قرن بیست و یکم ، بسیار جذاب تر از قرن بیستم میلادی بشود.
موفقیت یک مزون ، به فاکتورهای متعددی مرتبط است که از جمله مهم ترین آن ها، داشتن یک برند است. انتخاب برند و ثبت آن دارای اهمیت بسیاری است. به طوری که اعتماد به مزون هایی که برند خود را به ثبت رسانده اند، قطعاَ بیشتر از سایر مزون ها است.
مهم ترین ویژگی که برند برای شما دارد این است که با ثبت برند، در مقابل قانون شناخته می شوید . منظور از شناخته شدن این است که وقتی شما برند خود را به ثبت برسانید، می توانید از افرادی که از برند شما استفاده می کنند ، شکایت کنید و آن ها مجبور به عوض کردن اسم و پرداخت غرامت به شما هستند.
با ثبت قانونی برند ، سایر افراد نمی توانند از برندتان تقلید و یا سوء استفاده کنند.
ثبت برند برای مشتریانتان نیز می تواند بسیار سودمند باشد. آن ها می توانند به راحتی محصولات و یا خدمات شما را پیدا و از آن استفاده کنند.
با ثبت کردن برند، گسترش کسب و کارتان امکان پذیر می گردد و طیف وسیعی از مشتریان ، با این برند آشنا خواهند شد.
ثبت برند هزینه های بازاریابی کمتر و در مقابل کسب سود بیشتر را به همراه خواهد داشت.
علاوه بر این، ثبت نمودن برند باعث می شود شما هر چه بیشتر به نیازهای مشتری ها دست پیدا کنید و بدانید که بر چه اساسی به سراغ برند شما می آیند و یا چه دلیلی باعث می شود رقیب شما را انتخاب کنند. با افزایش کیفیت و تطبیق آن با خواست مخاطب می توانید سهم بیشتری در بازار پیدا کنید.
از طریق ثبت نمودن برند، می توانید برای برندتان ایجاد شهرت نمایید.
اما چه علائم و برندهایی را می توان به ثبت رساند. ذیلاَ به بررسی کامل انواع برندهایی که قابلیت آن را دارند که ثبت شده و قانوناَ تحت حمایت قرار گیرند می پردازیم.

• اول/ علائم بیانی و نوشتنی

این علائم که حدود هشتاد درصد از علائم را تشکیل می دهند و هم دیدنی و هم شنیدنی هستند اما نقطه اشتراک دیگر همه آن ها این است که از حروف الفبا تشکیل شده اند. در این نوع علائم تجاری برای این که اسامی و کلمات مورد حمایت قانون باشند، داشتن وجه تمایز ازشرایط اساسی آن است.
این علائم شامل واژه های زبان رایج، واژه های خارجی ، نو واژه ، نام های کوچک و خانوادگی ، نام های مستعار ، شعارها و کلمات قصار می باشند. ذیلاَ به مثال هایی از این نوع علائم می پردازیم.
- واژه های زبان رایج مانند پودر لباسشویی " دریا " کیک " رشد " ، خمیر دندان " نسیم " و ..
- واژه های خارجی مانند شرکت ایران ناسیونال ، دستکش رزماری ، هتل میامی ، رستوران سورنتو ...
البته در ایران به دلیل قانون ممنوعیت به کارگیری اسامی ، عناوین و اصطلاحات بیگانه ( مصوب 14 / 9/ 1375 ) ، شرکت ها و موسسات از واژه های ایرانی که آهنگ انگلیسی یا غربی داشته باشد استفاده می کنند مانند علامت " نیکا " ، " کرند " ، " تارا " ، " سیو " ، " نیک کالا "و ..
- نوواژه ( استفاده از لغات جدید یا قدیم در مفهوم نوین ) مانند تاژ، یاهو ، کداک و ...
- نام های خانوادگی و نام های کوچک مانند مواد غذایی بهروز، عطریات بیژن ، آجیل تواضع و نام های خانوادگی همچون " رنو " ( لوئیس " رنو " ) ، " نستله " ( هانری " نستله " ) ، " لیپتون " ( توماس " لیپتون " ) و ...
- شعارها و کلمات قصار : امروزه شعار را می توان مانند علامت تجاری به ثبت رسانید. مانند کاشی عقیق انتخاب دقیق، ذائقه ایرانی ، نوشابه ایرانی و ...
• دوم / اعداد ، حروف و حروف اختصاری
امروزه بسیاری از اعداد برای مردم کشورهای مختلف ، در سطح ملی و یا بین المللی یادآور یک کالا یا خدمات است.
عدد 212 برای نوعی عطر ، 110 برای لوازم آرایشی و .. نمونه هایی از هزاران شماره هایی است که برای تمایز کالاهای مختلف به کار رفته اند.
استفاده از حروف نیز از روش های متداول برای انتخاب علامت تجاری است . مانند CK برای نوعی ساعت

 
• سوم / علائم تصویری
همان طور که از نام آن پیداست نشانه های غیرنوشتاری هستند اما اغلب به همراه علائم نوشتاری به کار می روند. این دسته از علائم گاهی صرفاَ تصویری هستند، مانند لوگوها و تصاویری که تبلور محصول یا خدمات موسسه می باشد . گاهی نیز تصاویر همراه با طراحی خاص و نام گذاری هستند، مانند برچسب ها ، علائم نوشتاری در قالب یک طراحی خاص و همین طور علائم همراه با لوگو ها .
گونه دیگری از علائم تصویری که به طور روزافزون نیز در حال افزایش است مربوط به شکل و لفافه یا پوشش و ظروف کالاها و حتی خدمات هستند و به آن ها علائم سه بعدی گفته می شود. این وضعیت بویژه در زمینه عطریات و مواد غذایی بیشتر به چشم می خورد. برای مثال شکل بطری کوکاکولا یا کانادادرای و حتی شکل بیرونی و مشخص کننده برخی رستوران ها همچون " مک دونالد " و یا " کورت پای " به عنوان علامت تجاری تحت حمایت قرار دارند. این گونه از علائم در برخی از کشورها به سختی ثبت می شوند. در ایران شکل بیرون و ظاهری یک فروشنده یا رستوران زنجیره ای تا به حال به ثبت نرسیده است. قانون ایران ، به علائم سه بعدی اشاره ای ندارد و به همین دلیل ، اداره مالکیت صنعتی هم این علائم را ثبت نمی کند. زیرا معتقدند که این نشانه ها جزء ثبت " اشکال و ترسیمات " است.
" علائم رنگی " نیز جزو علائم تصویری می باشند. ترکیب رنگ ها می تواند به عنوان یک علامت تجاری ثبت شوند، اما ثبت یک رنگ ( مثل سبز ) به طور عام و به خودی خود، نمی تواند به عنوان یک علامت تجاری ثبت شود.
می توان ترکیبی از دو یا چند رنگ ( مثلاَ به صورت دو باند موازی ) را به عنوان علامت معرفی نمود. ( همچون علامت شرکت هواپیمایی ایرفرانس ) و یا حتی یک رنگ را به طور مجزا ، تحت یک شکل یا موضعی مشخص ( مثل یک باند قرمز روی بدنه یک بطری ) و یا طیفی از رنگ های نزدیک به یکدیگر عرضه نمود. ( مانند قسمتی از علامت تجاری فیلم عکاسی کونیکا )
از آن جا که رنگ ها محدود می باشند ، اگر به انحصار افراد درآید ، چند نفر بیشتر به آن دسترسی نخواهند داشت ، از این رو معمولاَ رنگ به همراه طرح به کار می رود. هر گاه رنگ بدون طرح به عنوان علامت مطرح شود باید ترکیب کاملی از رنگ ها باشد که بتواند صفت مشخصه پیدا نماید وگرنه ثبت نخواهد شد. میزان ترکیب رنگ ها بستگی به این امر دارد که چه میزان از آن می تواند اشخاص را از اشتباه بازدارد.
• چهارم / علائم خدماتی
هنگامی که علامت در ارتباط با خدمات باشد " علامت خدماتی " نامیده می شود. امروزه ، در کنار تجارت کالا ، تجارت خدمات به صورت گسترده در سطح جهان مطرح می باشد. خدمات ، دامنه وسیعی از فعالیت ها از قبیل بانکداری ، بیمه ، هتل ها ، رستوران ها ، خطوط هوایی ، ارتباطات راه دور ، آموزش، تفریح و غیره را دربرمی گیرد.
علائمی که خدمات ارایه شده توسط یک موسسه تجاری را از سایرین مشخص می سازد ، علامت خدمت نامیده می شود. در حقیقت تفاوت اساسی بین علامت مربوط به کالا و علامت خدمت وجود ندارد و هر دو را باید علامت تجاری محسوب کرد. هر دو علامت و.ظایف مشابهی دارند، اختلاف عمده ای که بین این دو علامت وجود دارد این است که موضوع علائم خدماتی، امور نامحسوس و نامرئی است که همان خدمات می باشند. علامت خدمات را عموماَ در تبلیغات و نیز سربرگ ها و فاکتورها می توان دید. نه بر روی وسایلی که در ارایه خدمات به کار می رود، برخلاف علائم مربوط به کالا که علاوه بر موارد مذکور بر روی خود کالا نیز قابل الصاق می باشد.
می تواند تحت موسسه ای باشد که خود از آن علامت استفاده نمی کند بلکه اعضا از آن استفاده می کنند. در این صورت موسسه ، معیارهای کیفی خاصی را مشخص می نماید و اعضا زمانی می توانند از علامت جمعی استفاده نمایند که شرایط و معیارهای تعیین شده را رعایت نمایند.
در کنوانسیون پاریس، علائم تجاری جمعی پیش بینی و پذیرفته شده است و هر کشور عضو اتحادیه متعهد است علائم تجاری مربوط به انجمن هایی را که موجودیت آن ها در کشور مبدا برخلاف قوانین نباشد، پذیرفته و از آن ها حتی در صورت نداشتن موسسه صنعتی یا تجاری حمایت نمایند.
این اتحادیه ها عموماَ اتحادیه های تولیدکنندگان ، سازندگان ، توزیع کنندگان فروشندگان یا سایر تجار کالاهایی هستند که در یک کشور ، ناحیه یا محل معینی فعالیت می کنند. علائم جمعی نیز برای تشخیص کالای این قبیل از کالای دیگران به کار می رود مانند سولینگن که برای تشخیص محصولات فولادی ناحیه معینی از آلمان به کار می رود.

• پنجم / علائم تصدیقی ( تاییدکننده یا تضمینی )
علائم تصدیقی یا تاییدکننده علائمی هستند که در جهت تایید کیفیت ، منبع و منشاء و اصالت کالا یا خدمات به کار می رود. این علامت تصدیق و تایید می کند که کالا و خدمات مورد نظر موازین کیفی خاصی را حائزند.
علائم تایید کننده در فرهنگ حقوقی بلاک ، اینگونه تعریف شده است : " علامت تجاری یا علامت خدمتی است که به منظور نشان دادن اینکه کالا یا خدمت دارای برخی استانداردهای کیفیتی یا نشات گرفتن آن ها از مبدا خاصی است به کار برده می شود ".
معمولاَ وقتی علامت تاییدکننده بر روی کالاها به کار می رود ، مصرف کنندگان با اطمینان بیشتری به خرید کالاها یا خدمات می پردازند.
انواع ISO ها از علائم تایید کننده می باشند. علامت های استاندارد یا عباراتی مانند ساخت ایران یا ساخت آلمان همگی از علائم تاییدکننده می توانند محسوب شوند.
تفاوت عمده بین علائم تاییدکننده و علائم جمعی در این است که دارندگان عائم جمعی تنها موسسات خاصی هستند مثل اعضای یک اتحادیه یا انجمن ؛ در حقیقت در این نوع علائم یک حالت بسته وجود دارد که باعث می شود دارندگان این علائم تشکیل یک نوع کلوپ را بدهند و استفاده کنندگان از علامت به طور ضمنی عضویت در این کلوپ یا اتحادیه را می پذیرند ولی علائم تایید کننده مانند علامت استاندارد یا انواع ISO ها ، تنها باشرط رعایت استاندارد و رعایت ضوابط و مقررات دستورالعمل ناظر بر آن ( و پرداخت هزینه به مالک ) اعطا می شوند و در حالت کلی بر روی همه افراد باز هستند.
در واقع متقاضی ثبت علامت تاییدکننده ممکن است اتحادیه ها و نیز اشخاص حقیقی و تجار که لزوما تشکیل اتحادیه هم نمی دهند باشند، به عبارت دیگر متقاضی علامت تاییدکننده می تواند یک فرد خاص یا یک شرکت خصوصی یا یک اتحادیه باشد، حال آن که در مورد علامت جمعی صرفاَ اتحادیه ها و جماعات می توانند برای معرفی محصولات خود که دارای مبدا یا ویژگی های مشترک است ، تقاضای ثبت علامت نماید.
در مجموع می توان گفت علامت تاییدکننده نسبت به علامت جمعی از لحاظ مطابقت با مفهوم علائم تجاری ضعیف تر است و خصوصیات علائم جمعی شباهت و نزدیکی بیش تری با علائم تجاری متداول دارد ، هر چند هر دو علامت جمعی و تاییدکننده نوع خاصی از علامت تجاری محسوب می شوند.
توجه داشته باشید که برخی علائم به دلیل" فقدان صفت مشخصه " و " وجه تمایز" و برخی دیگر به دلیل " مغایرت با حفظ منافع عمومی و تعارض با اخلاق حسنه و نظم عمومی قابلیت ثبت ندارند.
ماده 32 قانون جدید ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 مواردی را که علائم غیرقابل ثبت می باشند را به شرح ذیل عنوان نموده است :
الف) نتواند کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه ی دیگر متمایز سازد.
ب) خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد. (علائمی که به عنوان علامت تجارتی به کار می رود یا یکی از اجزای علامت تجارتی را تشکیل می دهد،به هیچ وقت نمی تواند بر خلاف ضوابط اسلامی باشد).
ج) مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه در مورد مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آن ها گمراه کند.
د) عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم ، یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور ،سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند بوده یا موارد مذکور یکی از اجزای آن علامت باشد ،مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه ی استفاده از آن صادر شود.
ه- عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه ی یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به موسسه ی دیگری در ایران معروف است.
و- عین یا شبیه آن قبلا برای خدمات غیر مشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفاَ میان استفاده از علامت و مالک علاکت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک قبلی لطمه وارد سازد.
ز- عین علامتی باشد که قبلاَ به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.

مدارک مورد نیاز برای ثبت برند مزون 

1- تکمیل دو نسخه اظهارنامه علامت
2- مدارک مثبت هویت متقاضی :
الف) اشخاص حقیقی : ( کپی شناسنامه و کارت ملی)
ب) اشخاص حقوقی : (آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت، کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء)
3- مدارک نماینده قانونی:
در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی ( وکیل، دارنده یا دارندگان حق امضاء برای اشخاص حقوقی و...) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
4- نمونه گرافیکی: کپی از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
5- در صورت سه بعدی بودن :
ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
6- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط :
به عنوان مثال دریافت پروانه کسب از اتحادیه پوشاک
برای ثبت برند مزون، افرادی که خواستار فعالیت در این حوزه هستند، می بایست به بنیاد ملی مد و لباس ایرانی و اسلامی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مراجعه نمایند.
7- استفاده از حق تقدم :
در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف مهلت 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
8- نسخه ای ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تأییدیه مقام صلاحیت دار
9- رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی ( برای ثبت علائم تجاری اعم از اظهارنامه و طبقات محصول به موجب قانون مبالغی تعیین گردیده که باید به حساب دولت واریز گردد).
در انتها یادآوری می شود که :
1- با توجه به ماده 33 قانون مصوب 1386 و همچنین ماده 105 آیین نامه مربوط، ثبت علامت تجاری مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است. بر اساس ماده 106 آیین نامه ، اظهارنامه ثبت علامت باید در دو نسخه و در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
2- زمانی که قصد ثبت کردن برند دارید می بایست با در نظر گرفتن طبقه بندی علائم تجاری نسبت به آن اقدام نمایید. دراین طبقه بندی، طبقات 1 الی 34 مربوط به کالاها و محصولات و طبقات 35 الی 45 مربوط به خدمات است.
3- هزینه های ثبت برند در دو گروه اشخاص حقیقی و حقوقی انجام می شود و هزینه های واریزی نیز متفاوت خواهد بود. ضمناَ متقاضی ثبت ، می بایست نسبت به پرداخت هزینه های جانبی نیز اقدام نماید. این هزینه ها شامل هزینه روزنامه رسمی برای ثبت کردن برند نوبت اول که با توجه به سیاه و سفید بودن آگهی ، میزان خطوط و ابعاد برند ، می تواند حداقل هزینه بالای 135 هزار تومان را داشته باشد . همچنین بعد از آگهی نوبت اول متقاضی باید هزینه حق الثبت برند را به میزان حدودی 150 هزار تومان در سامانه پرداخت و مجدداَ برای نوبت دوم در روزنامه رسمی ثبت برند را آگهی نماید. هزینه روزنامه رسمی برای ثبت کردن برند نوبت دوم نیز حداقل 135 هزار تومان می باشد.
4- مدت اعتبار علامت ثبت شده به موجب ماده ی 14 قانون ثبت علایم تجاری ده سال تعیین شده است و تمدید اعتبار آن برای دوره های بعدی بلامانع است.
هم چنین بخوانید :
- مراحل ثبت برند
- 6 نکته که برای ثبت برند باید بدانید.
از انتخابتان متشکریم .
چنانچه قصد دارید برند خود را به ثبت برسانید، در اسرع وقت با همکاران ما در « ثبت شرکت فکر برتر » تماس حاصل فرمایید.
شما را تا رسیدن به اهدافتان همراهی می کنیم .