به موجب ماده 583 قانون تجارت،کلیه شرکت های تجاری مذکور در این قانون{ماده 2 ق.ت} شخصیت حقوقی دارند.هنگامی که از شخصیت حقوقی برای شرکت ها صحبت می کنیم منظور یک شخصیت جداگانه ای از شرکا بوده که راساَ دارای حقوق و تکالیف بوده و آثار حقوقی مجزایی را به دنبال دارد.در ذیل به بررسی آثار حقوقی مترتب بر شخصیت حقوقی شرکت می پردازیم.

1-نام:
همان طور که شخص حقیقی دارای نام و فامیل و مشخصات سجلی است و توسط سازمان ثبت احوال(وزارت کشور) ثبت و در شناسنامه و کارت ملی منعکس می شود.شخص حقوقی نیز با انتخاب نام شرکت و علامت تجاری و ثبت مراتب در اداره ثبت شرکت ها در سازمان ثبت اسناد دو املاک کشور(قوه قضاییه) می تواند هویت خود را رسمیت بخشد و متعاقباَ از امتیاز و مزایای آن استفاده نماید.
نام شخص حقوقی باید بیانگر نام و نوع شرکت باشد و مخاطب را از وضعیت سهامی یا تضامنی بودن شرکت آگاه سازد.
2-شناسایی:
شناسایی شخص حقوقی(شرکت) بواسطه قانون مصوب و یا صدور گواهی ثبت اداره ثبت شرکت ها قابل احراز است.
3-تملک و مالکیت:
اشخاص حقیقی تملک و مالکیت اموال منقول و غیرمنقول خود را در اختیار دارند.لیکن مالکیت اموال اشخاص حقوقی صرفاَ از نوع منقول است ولو اینکه اموال غیرمنقول باشند.چرا که سرمایه شرکت که در قالب سهام یا سهمیه منعکس است تحت عنوان اموال منقول تقویم و محاسبه می شود.ضمناَ اشخاص حقیقی تشکیل دهنده شخصیت حقوقی هیچگونه حق یا تملکی بر اموال شرکت ندارند.
4-دارایی ها:
دارایی اشخاص حقوقی مربوط به اشخاص حقیقی( سهامدار،مدیر عامل یا اعضای هیات مدیره) نیست و اشخاص حقیقی که شخص حقوقی را بوجود آورده اند اجازه دخل و تصرف در دارایی های شرکت را ندارند.مضافاَ اینکه مسوولیت ها و تعهدات شخص حقوقی نیز بر عهده اشخاص حقیقی نیست جز در موارد شرکت های نسبی مسئولیت شرکاء محدود دبه میزان سهم الشرکه آن ها است.
5-وکالت و نمایندگی:
وکالت شخص حقیقی بموجب وکالتنامه است و بالغو یا فسخ آن پایان می پذیرد.ولی نمایندگی و وکالت اشخاص حقوقی تابع قانون تجارت و شرایط مندرج در اساسنامه شرکت است و با تصمیم فردی اعضای هیات مدیره قابل فسخ نیست بلکه عزل یا تغییر وکیل مستلزم انجام تشریفات قانونی است.ضمناَ در مورد شخص حقیقی،نماینده و وکیل تابع او است در حالیکه در اشخاص حقوقی تابع اعضاء و شرکا نمی باشد بلکه وکالت او در چارچوب اساسنامه و اختیارات قانونی است و مسئولیت وی در برابر شخص حقوقی می باشد.
6-اقامتگاه:
به موجب ماده 590 قانون تجارت اقامتگاه شخص حقوقی محل اداره امور(مدیریت) مربوطه است.لیکن مفاد ذیل ماده 1200 قانون مدنی اقامتگاه شخص حقوقی،مرکز عملیات آن ذکر شده است.بر این اساس از نظر قوانین فوق در این خصوص  اختلاف نظر وجود دارد.اما باید توجه داشت از آن جا که قانون تجارت قانون خاص تلقی می شود در خصوص شرکت های تجاری،مفاد قانون تجارت در مورد اقامتگاه شخص حقوقی تفوق دارد و مکان استقرار مدیریت شرکت و مکانی که عموماَ جلسات هیات مدیره مربوطه تشکیل می شود و رهبری و هدایت امور شرکت در آن جا جریان دارد اقامتگاه قانونی شرکت(شخص حقوقی)محسوب می شود.
7-مسئولیت مدنی:
مسئولیت مدنی اشخاص حقوقی از اشخاص حقیقی تشکیل دهنده آن منفک و متفاوت است.بنابراین تعهدات و تکالیف اشخاص حقوقی صرفاَ متوجه خود آن ها است و ارتباطی با اشخاص حقیقی ندارد جز در موارد مربوط  به شرکت های تضامنی که بر اساس اساسنامه و قانون تجارت،شرکاء،متضامناَ مسئولیت حقوقی و قانونی شرکت را بر عهده دارند.
8-مسئولیت کیفری:
از آن جا که قانون تجارت مسئولیت کیفری برای اشخاص حقوقی در نظر نگرفته است لذا مسئولیت کیفری اشخاص حقوقی متوجه اشخاص حقیقی تشکیل دهنده آن به ویژه متوجه افرادی است که بطور مشخص مرتکب کیفر شده باشند.
9-بدهی و مطالبات:
تعهدات و تکالیف و بدهی اشخاص حقوقی صرفاَ متوجه خود آن ها است.بنابراین چنانچه شخصی از یک شرکت مطالبه ای داشته باشد نمی تواند جهت وصول مطالبه خود به یکی از شرکاء مراجعه یا در قبال بستانکاری یکی از شرکاء،مطالبه از شخص حقوقی را با وی تهاتر نماید.
10-ورشکستگی
عدم توانایی شخص حقوقی در پرداخت تعهدات و توقف عملیات تجاری و ورشکستگی وی به اشخاص حقیقی مرتبط تسری پیدا نمی کند.بنابراین ورشکستگی شخص حقوقی مستلزم ورشکستگی شرکاء یا سهامداران شرکت نیست.
11-انحلال
با اعلام انحلال شخص حقوقی،عملیات جاری آن متوقف و از آن به بعد صرفاَ تداوم فعالیت به منظور رتق و فتق امور و اتمام عملیات نیمه تمام و در دست اجراء از طریق مدیر یا مدیران تصفیه امکان پذیر می باشد چرا که انحلال شخص حقوقی به منزله فوت شخصیت حقیقی می باشد.
"گروه  ثبت شرکت فکر برتر "
مجموعه ای متشکل از برترین متخصصان با بهره گیری از خدمات بهینه