پس از ثبت اختراع یا اکتشاف از طرف دایره ثبت اختراع نوشته ای به شخص داده می شود که اصطلاحاَ " ورقه اختراع " نامیده می شود ، این ورقه برای صاحب آن دارای آثار ذیل است :
اول : به موجب ماده 33 قانون ثبت علائم و اختراعات استفاده انحصاری ساخت ، فروش ، اعمال یا استفاده از اختراع برای مدت تقاضا ( 5 ، 10 ، 15 یا حداکثر 20 سال ) متعلق به صاحب ورقه اختراع است.
دوم : صاحب ورقه می تواند حقوق خود را به موجب سند رسمی به دیگری منتقل کند ، و این حقوق می تواند از طریق ارث نیز به دیگری منتقل شود ، ولی در هر حال انتقال باید به ثبت برسد.
سوم : مراجعه به دفتر ثبت اسناد اختراع و تقاضای سواد مصدق از آن بلامانع است.
چهارم : کسی که ابتدائاَ تقاضای ثبت اختراع یا اکتشافی را به نام خود می کند مخترع شناخته می شود مگر خلاف آن در دادگاه ثابت شود.
پنجم : ورقه اختراعی که در خارج تحصیل شده باشد ، در صورتی در ایران معتبر است که مدت آن منقضی نشده و برای بقیه مدت در ایران تقاضای ورقه اختراع کند ولی در صورتی که قبل از ثبت ، کسی در ایران اختراع یا اکتشاف را به نحوی مورد استفاده قرار داده باشد صاحب ورقه نمی تواند مانع از آن شود.
ششم : هر گونه ادعایی نسبت به حق اختراع و اکتشاف باید در دادگاه های حقوقی و در صورتی که جنبه جزایی داشته باشد ، در دادگاه های جزایی مطرح گردد.

• در موارد ذیل شخص می تواند به دادگاه مراجعه کند :

1. وقتی که اختراع ، جدید نباشد.
2. وقتی که ورقه اختراع مخالف مقررات ماده 28 ثبت علائم و اختراعات باشد. ( مواردی که نمی توان تقاضای ثبت نمود ).
3. وقتی که اختراع مربوط به طریقه های عملی صرف بوده و عملاَ قابل استفاده صنعتی یا فلاحتی نباشد . ( مثل کشف ستاره زحل در آسمان )
4. وقتی که پنج سال از تاریخ صدور ورقه اختراع گذشته و اختراع به موقع استفاده عملی گذاشته نشده باشد.
هفتم : ورقه اختراع به هیچ وجه برای قابل استفاده بودن و یا جدید بودن و یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و همچنین ورقه مزبور به هیچ وجه دلالت بر این نمی کند که تقاضا کننده یا موکل او مخترع واقعی می باشد و یا شرح اختراع نقشه های آن صحیح است.

• حقوق خارجی

برابر ماده 44 قانون ثبت علائم و اختراعات : " نسبت به اتباع خارجه که در ایران تقاضای ثبت اختراع نموده و اقامتگاه آنان در ایران نباشد ، مقررات عهدنامه ای که با دولت متبوع آن ها منعقد شده باشد مرعی خواهد شد و اگر عهدنامه نباشد معامله متقابله خواهد شد " .
علاوه بر ماده مزبور یک عهدنامه بین المللی به عنوان " قرارداد پاریس " در سال 1883 به تصویب دول عضو رسید ( تا سال 1968 م ، 78 کشور به اتحادیه پاریس ملحق شده اند و ایران نیز در سال 1337 ه. ش به این اتحادیه ملحق گردیده است ). قرارداد پاریس چندین بار مورد تجدید نظر قرار گرفته که آخرین بار آن در سال 1958 م در لیسبن ( پایتخت پرتغال ) بوده است.
اصول و نکات عمده قرارداد پاریس به شرح ذیل است :
1. عنوان قرارداد عبارت است از : " قرارداد پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی "
2. هدف از انعقاد قرارداد حمایت از نام ، علائم خارجی ، اختراعات و جلوگیری از رقابت نامشروع است.
3. اتباع خارجه عضو اتحادیه ، از نظر حمایت مالکیت صنعتی ، در کشورهای عضو از همان حقوقی برخوردار می شوند که اتباع داخلی .
4. تقدیم اظهارنامه ثبت علائم یا اختراعات در یکی از کشورهای عضو در مورد ورقه اختراع و مدل های اشیای مصرفی 12 ماه و در مورد اشکال و طرح های صنعتی و علائم کارخانه یا بازرگانی 6 ماه حق تقدم ایجاد خواهد کرد.
ارائه خدمات حرفه ای ثبتی در دپارتمان تخصصی ثبت شرکت فکر برتر
(با امکان استفاده از پاسخگویی و مشاوره ی رایگان)