شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع  نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک  متقابل و همکاری آنان ، موافق اصولی که در قانون شرکت های تعاونی مصوب 9 / 4/ 1352  مصرح است ، تشکیل می شود. 
 
  بند هفتم ماده 20 قانون تجارت مصوب 1311 شرکت تعاونی را به دو دسته  شرکت تعاونی تولید و شرکت تعاونی مصرف نموده است که در این راستا قانون تجارت شرکت  های مذکور را این چنین تعریف نموده است :
  شرکت تعاونی تولید :
  شرکتی است که بین عده ای از ارباب حرف تشکیل می شود و شرکاء مشاغل خود  را برای تولید و فروش اشیا یا اجناس به کار می برند. 
  شرکت تعاونی مصرف :
  شرکتی است که برای مقاصد ذیل تشکیل می شود :
  1. فروش اجناس لازمه برای مصارف زندگانی اعم از این که اجناس مزبوره  را شرکاء ایجاد کرده یا خریده باشند. 
  2. تقسیم نفع و ضرر بین شرکاء به نسبت خرید هر یک از آن ها . 
  نمونه هایی از مهم ترین شرایط حاکم بر شرکت های تعاونی عبارتند از :
  - شرکت تعاونی اعم از تولید یا مصرف ممکن است مطابق اصول شرکت سهامی  یا بر طبق مقررات مخصوصی که با تراضی شرکاء ترتیب داده شده باشد تشکیل بشود. 
  - در صورتی که شرکت تعاونی تولید یا مصرف مطابق اصول شرکت سهامی تشکیل  بشود حداقل سهام یا قطعات سهام ده ریال خواهد بود و هیچ یک از شرکاء نمی توانند در  مجمع عمومی بیش از یک رای داشته باشد. 
  - شرکت تعاونی باید دارای اساسنامه باشد. 
  - شرکت تعاونی باید به ثبت برسد .برای ثبت شرکت تعاونی، لازم است که  از طرف وزارت تعاون " مجوز ثبت " یا موافقت نامه تشکیل صادر شود. 
  - شرکت تعاونی، مانند شرکت تجاری، دارای شخصیت حقوقی است و دارایی آن،  مجزا و مستقل از دارایی اعضاء می باشد. 
  - سرمایه شرکت تعاونی به سهام تقسیم می شود. 
  - نوع و مبلغ سهم را اساسنامه تعیین می کند. 
  - پرداخت قیمت سهام شرکت تعاونی، ممکن است نقدی یا غیرنقدی باشد. در  هر حال موقع خرید، حداقل یک سوم بهای آن باید تادیه شود. 
  - از لحاظ سرمایه شرکت های تعاونی را می توان به دو دسته تقسیم کرد :
  الف) شرکت هایی که تمام سرمایه آن به وسیله اعضا تامین می شود. 
  ب) شرکت هایی که قسمتی از سرمایه ( حداقل 51 درصد ) به وسیله اعضاء  تامین گردیده و بقیه به وسیله نهادهای دولتی و عمومی در اختیار شرکت گذاشته می  شود. 
  - حداقل تعداد اعضای شرکت تعاونی هفت نفر می باشد. 
  - شرکت تعاونی دارای مجامع عمومی مرکب از مجمع عمومی موسس که اولین  مجمع عمومی عادی نامیده می شود، مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده می باشد. 
  - اداره امور تعاون طبق اساسنامه بر عهده هیات مدیره ای مرکب از سه ،  پنج یا هفت نفر عضو اصلی؛ و دو ، سه یا چهار نفر عضو علی البدل است که از ین اعضاء  برای مدت سه سال انتخاب می شوند. 
  - هیات مدیره مکلف است بلافاصله بعد از انتخاب، برای اداره امور و  اجرای تصمیمات مجمع عمومی و هیات مدیره، فرد واجد شرایطی را از بین اعضای تعاونی و  یا خارج از آن برای مدت سه سال به عنوان مدیرعامل انتخاب کند. 
  - شرکت تعاونی الزاماَ باید دارای بازرس ( واحد یا متعدد ) باشد. مدت  بازرسی آن ها دو سال است. 
  - انحلال شرکت تعاونی با رای مجمع عمومی فوق العاده و یا با تصمیم  وزارت تعاون محقق می گردد. 
  - خروج عضو از شرکت تعاونی اختیاری می باشد و نمی توان آن را منع کرد.  همچنین مجمع عمومی می تواند با پیشنهاد هر یک از مدیران، اخراج عضو تعاونی را در  صورت تحقق شرایط مقرر تصویب نماید. 
  - حداقل سرمایه در شرکت های تعاونی، نباید کمتر از ده درصد سرمایه  گذاری مورد نیاز برای فعالیت موضوع تعاونی باشد. 
 
