شرکت از اجتماع 2 یا چند شریک یا سهامدار و یا موسس که دارای هدف مشترکی برای رسیدن به یک هدف واحد تشکیل می شود گفته می شود و از زمانی تشکیل می شود که دو یا چند نفر قصد تشکیل آن را داشته باشند. بنابراین قصد و نیت آن ها ملاک تشکیل است. اما از نظر قوانین و ضوابط اداری می بایست چندین مرحله طی شود تا شرکت در دفاتر ثبت اداره ثبت شرکت ها ثبت گردد. ثبت شرکت به عنوان اقدام نهایی در تاسیس شرکت به شمار می رود.
با توجه به ماده ی 95 قانون تجارت که ثبت کلیه ی شرکت های تجاری را الزامی دانسته، ثبت شرکت کامل کننده ی همه ی شرایط تشکیل و از جمله شرایط شکلی است. مرجع ثبت شرکت ها در تهران "اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری" و در شهرستان ها، "ادارات ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری" می باشد.
مالیات شرکت های تجاری و غیر تجاری به مثابه یک نوع هزینه اجتماعی است که آحاد یک ملت در راستای بهره وری از امکانات و منابع یک کشور موظفند آن را پرداخت نمایند تا توانایی های جایگزینی این امکانات و منابع فراهم شود. به بیانی دیگر، مالیات انتقال بخشی از درآمدهای جامعه به دولت و یا بخشی از سود فعالیت های اقتصادی است که نصیب دولت می گردد زیرا ابزار و امکانات دست یابی به درآمدها و سودها را دولت فراهم ساخته است.
الف-معافیت های مالیاتی
معافیت های مالیاتی مندرج در مواد 2 و 132 تا 146 ق.م.م و یا در بعضی از مقررات دیگر که قسمتی از آن ها مورد بحث قرار گرفته، به شرح ذیل می باشد:
اشخاص حقوقی خارجی (شرکت های خارجی) نیز برای فعالیت باید مالیات پرداخت نمایند که البته شامل مواردیست که در این مقاله به آن می پردازیم. مالیات اشخاص حقوقی را در سه دسته کلی مورد بررسی قرار می دهیم:
در قانون تجارت ایران، نص صریحی در خصوص لزوم تنظیم شرکتنامه با مسئولیت محدود وجود ندارد ولی با عنایت به ماده (97 ق.ت) ملاحظه می شود که موسسین شرکت الزاماً باید شرکتنامه بین خود تنظیم و امضا نمایند. تنظیم اساسنامه برای شرکت با مسئولیت محدود، علاوه بر شرکتنامه ضروری می باشد زیرا شرکاء می توانند اراده خود را از نظر قلمرو و اختیارات و اتخاذ تصمیم و یا حق رأی و بالاخره روابط فیمابین در آن منعکس نمایند.