شهرستان شمیرانات ، شمالی ترین شهرستان استان تهران است که در دامنه های البرز جنوبی قرار گرفته است. این شهرستان از 3 بخش شمیران ، لواسانات و رودبار قصران تشکیل شده است.
شمیرانات ، ظرفیت های متعددی در حوزه سرمایه گذاری دارد . به طوری که هم اکنون به دلیل موقعیت خاص سیاسی ، نبض اقتصادی و سیاسی کشور می باشد.
توجه علاقه مندان به سرمایه گذاری و ثبت و تاسیس شرکت در شمیرانات را به مطالعه نوشتار ذیل جلب می نماییم.

شرکت تجاری عبارت است از سازمانی که بین دو یا چند نفر تشکیل می شود که در آن هر یک سهمی به صورت نقد یا جنس یا کار خود در بین می گذارند تا مبادرت به عملیات تجاری نموده و منافع و زیان های حاصله را بین خود تقسیم کنند.
برای ثبت نمودن شرکت در شمیرانات، ابتدا باید هدف و موضوع فعالیت خود را مشخص کنید تا ببینید چه شرکتی مناسب کسب و کار شما می باشد. قانون تجارت، " هشت " نوع شرکت تجاری را پیش بینی کرده است که با توجه به تنوع شرکت ها و امکانات متفاوتی که برای هر نوع شرکت متصور است ، انتخاب شرکتی که متناسب با موضوع فعالیت شرکت باشد اهمیت بسزایی دارد. ذیلاَ به معرفی اجمالی انواع شرکت های تجاری می پردازیم.
اول : شرکت سهامی عام
این شرکت از حداقل " پنج " شریک تشکیل می شود و ویژگی بارز آن، این است که صاحبان سرمایه، که به سهامدار تعبیر می شوند، دارای اوراق سهم هستند. در این نوع شرکت، سرمایه به سهام مساوی تقسیم شده و هر شریک ، مالک تعدادی از این سهام است. فرض کنیم سرمایه شرکتی که از 10 سهامدار تشکیل شده، بالغ بر 10 میلیون ریال باشد و هر یک از آن ها یک دهم این مبلغ را به شرکت آورده باشند و سرمایه شرکت نیز به 1000 سهام 10000 ریالی تقسیم شده باشد، در چنین صورتی، هر یک از شرکاء ، مالک " صد " سهم است که می تواند تعدادی از آن ها را به کسانی که می خواهند منتقل کند. علی الاصول، این انتقال، آزاد است و این امر، از دیگر خصایص عمده شرکت سهامی به شمار می رود. شرکت سهامی عام، دو ویژگی دیگر نیز دارد. اول اینکه در آن، مسئولیت سهامداران محدود به مقدار سهام آن هاست و دوم اینکه موسسان شرکت، یعنی شرکای اولیه آن، باید با پذیره نویسی ، یعنی با مراجعه به عموم مردم، سرمایه شرکت را تامین کنند و آوردندگان سرمایه، فقط خود موسسان نیستند.
دوم : شرکت سهامی خاص
آنچه در مورد شرکت سهامی عام گفته شد، در مورد شرکت سهامی خاص نیز صادق است، جز اینکه ، اولاَ در این نوع شرکت، سهامداران می باید حداقل " سه " نفر باشند، ثانیاَ اینکه موسسان شرکت، یعنی شرکای اولیه آن، نمی توانند با پذیره نویسی ، یعنی با مراجعه به عموم مردم ، سرمایه شرکت را تامین کنند و آورندگان سرمایه، فقط خود موسسان هستند.

سوم : شرکت تضامنی
این شرکت از حداقل " دو " نفر شریک تشکیل می شود که " شریک ضامن " خوانده می شوند. ویژگی تعهد این شرکاء این است، که هر یک از آنان مسئول پرداخت تمام طلب شرکت در مقابل طلبکاران است و مسئولیتش به آورده ای که به شرکت آورده، محدود نمی شود. هر گاه طلبکاران شرکت نتوانند با مراجعه به شرکت، طلب خود را دریافت دارند، می توانند پس از انحلال شرکت به شریک مراجعه کنند و شریک باید از دارایی شخصی خود، طلب طلبکاران را بپردازد. این امر موجب شده است که قانونگذار " فرانسه " ، چنین شرکایی را تاجر تلقی کند و آن ها را در صورت عدم قدرت به پرداخت دینشان مانند تجار حقیقی ، مشمول قوانین ورشکستگی نماید.
چهارم : شرکت نسبی
" شرکت نسبی " از جنبه های مختلف مانند شرکت تضامنی است؛ ولی برخلاف شرکت اخیر، مسئولیت شرکای شرکت به نسبت مالکیت آن ها در سرمایه شرکت است. برای مثال، هر گاه شرکت، " سه " نفر شریک داشته باشد و هر یک از شرکاء، مالک یک سوم سرمایه شرکت باشند، هر شریکی، باید " یک سوم " از طلب طلبکاران شرکت را بپردازد. برای نمونه، اگر سرمایه شرکت " 900 هزار " ریال و سهم الشرکه هر شریک " 300 هزار " ریال باشد، هر گاه دارایی شرکت حین تقاضای طلبکاران فقط " 900 هزار " ریال باشد، اما طلب طلبکاران " 1200000 " ریال باشد، طلبکاران بابت " 300 هزار " ریال باقی مانده از طلب خود – که شرکت قادر به پرداخت آن نبوده است – می توانند به هر شریک فقط تا سقف " 100 هزار " ریال مراجعه کنند که این مقدار را هر شریک باید از دارایی شخصی خود پرداخت کند. قانونگذار مقررات راجع به " شرکت نسبی " را از مقررات " شرکت مدنی " و " اصول حقوق اسلامی " اقتباس کرده است و در " حقوق اروپایی " نمی توان برای آن، شرکتی مشابه نام برد.
پنجم : شرکت با مسئولیت محدود
این شرکت نیز از حداقل " دو " شریک تشکیل می شود؛ ولی در آن ، برخلاف شرکت های " تضامنی " و " نسبی " ، مسئولیت شرکا در قبال طلبکاران شرکت ، " محدود " به آورده آن ها در شرکت است. به عنوان مثال، اگر دارایی شرکت با مسئولیت محدود " 900 هزار " ریال باشد و برای پرداخت طلب طلبکاران، کافی نباشد، طلبکاران بابت باقی مانده طلب خود، یعنی " 300 هزار " ریال دیگر، نسبت به دارایی شخصی شرکاء حقی نخواهند داشت. وجوه مشترک این شرکت با شرکت های " تضامنی " و " نسبی " این است که اولاَ سرمایه شرکت به صورت سهام نیست ، بلکه هر شریکی، درصدی از سرمایه را مالک است که از آن به " سهم الشرکه " تعبیر می شود؛ ثانیاَ سهم الشرکه را تنها با تشریفات خاصی می توان به دیگران منتقل کرد.
ششم : شرکت مختلط غیرسهامی
این شرکت، ترکیبی از " شرکت تضامنی " و شرکت " با مسئولیت محدود " است ؛ با این توضیح که یک یا چند نفر از شرکا، در قبال اشخاص ثالث، دارای مسئولیت تضامنی اند و عده ای دیگر، مسئولیتشان، محدود به آورده آن هاست. در حقوق " فرانسه " فقط شرکای با مسئولیت محدود تاجر نیستند ؛ اما در " حقوق ایران " ، هیچیک از شرکای این شرکت، چه ضامن و چه غیرضامن ، تاجر تلقی نمی شوند. به علاوه شرکای غیرضامن ، به عنوان شریک ، نه حق و نه وظیفه اداره کردن شرکت را دارند.

هفتم : شرکت مختلط سهامی
این نوع شرکت، ترکیبی از " شرکت تضامنی " و " سهامی خاص " است. به این ترتیب که یک یا چند نفر از شرکاء در قبال اشخاص ثالث، دارای مسئولیت تضامنی اند و عده دیگر که از آن ها به سهامدار تعبیر می شود، مسئولیتشان محدود به آورده آن هاست. تفاوت این نوع شرکت با شرکت " مختلط غیرسهامی " در این است که سرمایه شرکت به سهام تقسیم شده است و شرکای سهامدار، حق مدیریت بر شرکت را ندارند و مدیریت شرکت، فقط به شرکای ضامن مربوط می شود.
هشتم : شرکت تعاونی
شرکت های " تعاونی " ، اگر موضوع آن تجاری نباشد، تجاری محسوب نمی شوند. این شرکت ها تابع قانون بخش تعاونی ( مصوب 1370 ) هستند و تنها تصفیه آن ها، تابع مقررات تصفیه در قانون تجارت است. ( تبصره 1 ماده 54 قانون 1370 ) .
قانون مصوب " 1370 " ، شرکت تعاونی را تعریف نکرده است، ولی از مجموع مقررات این قانون ، به ویژه از ماده " یک " آن چنین استباط می شود که قانونگذار از روح قانون شرکت های تعاونی ( مصوب 1350 ) دور نشده است. در واقع " شرکت تعاونی " را می توان شرکتی تلقی کرد که اشخاص به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی خود، از طریق خودیاری و کمک متقابل تشکیل می دهند. در این شرکت ها، " فعالیت " اشخاص عضو، سرمایه شرکت را تشکیل می دهد.

شرایط اساسی تشکیل شرکت تجاری 

قبل از هر چیز، تشکیل شرکت ، نیاز به " انعقاد قرارداد" دارد، اما این تنها شرط تشکیل شرکت نیست ، بلکه شرایط دیگری نیز وجود دارد که تحقق آن ها برای تشکیل شرکت ضروری است.
برای آنکه قرارداد شرکت منعقد شود، رضایت شرکایی که اهلیت انعقاد چنین قراردادی را داشته باشند، ضروری است . به علاوه ، شرکت باید دارای موضوعی مشروع باشد. بنابراین، می توان شرایط اساسی تشکیل شرکت تجاری را به شرح ذیل نام برد :
1- قصد و رضای طرفین : منظور از قصد و رضای طرفین این است که چون تشکیل شرکت تجاری اختیاری است بدین جهت شرکاء هم باید با رضایت کامل وارد شرکت گردند. پس معلوم است که اگر یکی از شرکاء مجبور به قبول قرارداد شرکت شده باشد عقد قرارداد باطل است.
2- اهلیت طرفین : شرکاء و موسسین باید برای معامله و عقد قرارداد اهلیت داشته باشند. بنابراین صغیر و مجنون نمی توانند شرکت تاسیس نمایند مگر اینکه اولیاء آن ها به این امر رضایت دهند.
3- مشروعیت موضوع تشکیل شرکت : شرکت برای امری و فعالیتی خلاف قانون مانند حمل مواد مخدر و ... تشکیل نشده باشد.
شرکت های تجاری ، پس از تشکیل با ثبت حیات پیدا می کنند . جهت انجام فرآیند ثبت ، لازم است با توجه به موضوع فعالیت و نوع شرکت مدارک مورد نیاز را فراهم نمود. مدارک اولیه ثبت عبارت است از :
- شناسنامه و کارت ملی متقاضیان اعم از سهامداران اعضای هیئت مدیره و بازرسین
- گواهی عدم سوء پیشینه برای اعضای هیئت مدیره و بازرسین
- مدارک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند.
- مجوز فعالیت برای موضوعاتی که ملزم به ارائه مجوز می باشند.
- ارائه آدرس صحیح به همراه کدپستی برای محل فعالیت شرکت و محل سکونت متقاضیان

روند ثبت شرکت در شمیرانات به قرار ذیل است 

- ثبت نام در سامانه اداره ثبت شرکت ها و تنظیم اوراق ثبتی
- تعیین نام شرکت
- ارسال اوراق به اداره فوق الذکر از طریق پست
- بررسی مدارک توسط کارشناس مربوطه در اداره مربوطه
- صدور آگهی تاسیس شرکت در صورت نبودن مشکل
- اخذ شماره ثبت و شناسه ملی
- ارسال آگهی تاسیس شرکت در روزنامه رسمی کشور
- انجام امور تشکیل پرونده مالیاتی و اخذ کد اقتصادی

رتبه بندی شرکت ها در شمیرانات

هر شرکتی برای عقد قرارداد با شرکت ها و سازمان های دولتی به رتبه بندی نیاز دارد. به عبارت دیگر مراکز دولتی اجازه ندارند با شرکت هایی که رتبه ندارند قرارداد ببندند.
رتبه بندی شرکت ها یک نوع معیار تشخیص صلاحیت است که توسط معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری برای شرکت اتخاذ می شود. به بیانی دیگر، رتبه بندی یک نوع مقیاس گذاری برای تضمین کیفیت و کمیت شرکت های برتر در ارائه خدمات و دفاع از حقوق بهره وران است که با توجه به میزان توانایی شرکت ها بر اساس نفرات و سوابق آن ها، تجربه ی کاری و ارائه بیمه نامه از تامین اجتماعی مبنی بر صحت انجام قرارداد مربوطه، توان مالی محاسبه شده شرکت بر اساس اظهارنامه مالیاتی آخرین سال کاری انجام می گیرد .

رتبه بندی یک شرکت در بخش های زیر صورت می گیرد

- رتبه بندی پیمانکاری
- رتبه بندی مشاوران
- رتبه بندی اندوه سازان
- رتبه بندی شرکت های EPC
- رتبه بندی شرکت های انفورماتیک

شرایط عمومی رتبه بندی به شرح ذیل است 

- شرکت باید در سازمان ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد.
- شرکت واجد شرایط و امتیازات لازم برای تعیین صلاحیت در گرید بند، باید مطابق با ضوابط و دستورالعمل های لازم عمل نماید.
- مدیران شرکت نباید کارمند دولت باشند.
- عدم سوء پیشینه حرفه ای شرکت
- امتیاز مدرک تحصیلی هیات مدیره و پرسنل فنی امتیازآور و فقط در یک شرکت پیمانکاری، مشاور یا طرح ساخت محاسبه می گردد.
- سابقه کار مرتبط و مفید مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره
از همراهیتان سپاسگزاریم.
در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر می توانید به مقالات ذیل مراجعه نمایید :
- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت
- نحوه ی ثبت شرکت به صورت آنلاین در سایت اداره ثبت شرکت ها