شرکت همانطور که از نامش پیدا است هم خانواده کلماتی مانند شراکت و شریک می باشد. به طور کلی شرکت به معنای این است که اشخاصی از 2 نفر به بالا در کنار یکدیگر جمع شوند و مجموعه ای را با هم تشکیل بدهند تا به وسیله آن مجموعه فعالیت های اقتصادی مورد نظر را انجام دهند، از آن نفع ببرند و پس از کسر هزینه های انجام گرفته، سود باقیمانده را بین اعضای آن شرکت تقسیم کنند.
امروزه بسیاری افراد در کنار هم در مغازه ای به فعالیت اشتغال دارند، شریک اند یا فعالیت اقتصادی انجام می دهند. آاین افراد ناخودآگاه بدون اینکه شرکتی را به صورت رسمی به ثبت برسانند، کارکرد شرکت را پیاده سازی کرده و از قوانین آن پیروی می کنند، ولی با یک تفاوت که فعالیت آن ها بصورت شرکت رسمی نمی باشد. 19 اقدام در ثبت شرکت عنوان موضوعی است که در همین رابطه به آن خواهیم پرداخت.
برای اطلاع از چگونگی ثبت موسسات و تشکیلات غیرتجاری در ابتدای امر می بایست اطلاعات بیشتری از این نوع موسسات داشته باشیم.
موسسات و تشکیلات غیرتجاری، به کلیه موسساتی گفته می شود که به منظور مقاصد غیرتجارتی همانند امور علمی، ادبی، امور خیریه و امثالهم تشکیل می شود، البته اعم از این که موسسان و تشکیل دهندگان قصد انتفاع را داشته باشند و یا خیر. موسسات و تشکیلات غیرتجاری مطابق ماده 584 قانون تجارت، از زمان تاریخ ثبت است که شخصیت حقوقی می یابند و می توانند عناوینی از قبیل انجمن، بنگاه، کانون و نظایر آن را اتخاذ کنند. لازم به ذکر است که اتخاذ عنوان هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد، از سوی تشکیلات و موسسات غیرتجاری ممکن نخواهد بود.
اگر می خواهید بدانید که شرکت استارتاپی چیست؟، با ما در مقاله زیر همراه باشید.
شرکت نوپا، شرکت نوآفرین یا شرکت استارتاپی (startup company) به شرکت یا کسب و کاری گفته می شود که به تازگی و به وسیله کارآفرینی ایجاد شده است، سرعت رشد بالایی دارد و در جهت تولید، راه حل های نوآورانه و با دوامی را برای رفع یک نیاز در بازار شکل داده است.
در مقاله اشاره شده در زیر، برآنیم تا دریابیم آیا می توان برای ثبت شرکت از آدرس منزل مسکونی استفاده کرد؟ و همچنین به بررسی نکات بیشتری پیرامون آدرس سکونت و درج آدرس در ثبت شرکت ها خواهیم پرداخت.
برطبق ماده یکم آیین نامه اصلاحی در رابطه با ثبت موسسات و تشکیلات غیرتجاری، که در سال 1377 به تصویب رسیده است:
مقصود از موسسات و تشکیلات غیرتجاری در قانون تجارت ایران، کلیه تشکیلات و موسساتی هست که به جهت مقاصد غیرتجاری از قبیل امور علمی یا ادبی یا امور خیریه و امثالهم تشکیل می شود، اعم از آن که موسسان و تشکیل دهندگان قصد انتفاع را داشته یاشند و یا نداشته باشند.