ارکان و وظایف و اختیارات اتاق بازرگانی

قانون اتاق بازرگانی و صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران مصوب پانزدهم اسفند ماه 1369 با اصلاحات پانزدهم آذر ماه 1373 چنین می گوید : " به منظور کمک به فراهم آوردن موجبات رشد و توسعه اقتصادی کشور و تبادل و بیان آراء و عقاید مدیران صنعتی ، معدنی ، کشاورزی و بازرگانی به موجب وظایف و اختیارات این قانون اتاق بازرگانی و صنایع معادن جمهوری اسلامی ایران تاسیس می شود " . اتاق بازرگانی و صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران موسسه ای غیر انتفاعی است که دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی است و محل آن در تهران است و در شهرستان ها برابر حدود تقسیمات کشوری منوط به داشتن 50 عضو می باشد.

ممنوعیت ها در ثبت دفاتر تجاری

هر تاجری، اعم از شخص حقیقی و حقوقی، در خصوص اشتغال به فعالیت های تجاری، وظایف و تکالیفی را باید رعایت کند، که اهم آن ها عبارتند از : ثبت نام خود و اسم تجاری خود در دفتر ثبت تجاری و داشتن دفاتر تجاری و قانونی. قانون گذار به دلیل حفظ حقوق اشخاص ثالث و کنترل فعالیت های تجار توسط مقامات رسمی ، مقرراتی را جهت تنظیم و نگهداری دفاتر تجاری پیش بینی کردده است. ممنوعیت های مقرره در تنظیم و تحریر دفاتر تجاری به موجب ماده 1299 قانون مدنی و ماده 13 قانون تجارت و قانون مالیات های مستقیم 28 / 12 / 1345 و سایر آیین نامه و دستورالعمل تنظیم و نگهداری دفاتر به شرح ذیل می باشد :
1. داخل کردن اوراق جدیدی به دفترهای تجاری و قانونی
2. فقدان یک یا چند برگ ( یا خارج شدن یک یا چند برگ ) از دفاتر پلمپ شده .
3. تراشیدن، خراشیدن، حک کردن و پاک کردن مندرجات دفاتر روزنامه و کل .
4. محو کردن مندرجات دفاتر روزنامه و کل با وسایل شیمیایی و نظایر آن .
5. قلم زدن مندرجات دفتر روزنامه و کل.
6. بین سطور یا در حاشیه نوشتن اقلام معاملاتی در دفتر روزنامه و کل.
7. کشف شدن بی تربیتی یا اغتشاش در دفاتر بر نفع صاحب دفتر.
8. جای سفید گذاشتن در دفتر روزنامه و کل، بیش از آنچه در دفترنویسی معمول است.
9. سفید ماندن تمام یک یا چند صفحه از دفاتر روزنامه
10. استفاده از دفتر ناتمام ثبت شده و پلمپ شده سال یا سال های قبل و ثبت عملیات سال مالیاتی بعد در آن ها.

راهنمای ثبت برند در کرج

نام تجاری یا برند عبارت است از نام، سمبل ، نشانه، طرح، شعار، علامت یا ترکیبی از آنها که موجب شناسایی محصول، تمایز آن از سایر محصولات و انتقال یک مفهوم یا احساس به مخاطب می شود. ثبت این علائم اختیاری است مگر در مواردی که دولت الزامی قرار دهد. به عنوان مثال، مواد غذایی که باید در لفاف و ظروف مخصوصی باشد مثل : کنسرو، کره و ... یا نوشابه و آب های گازدار، یا لوازم آرایشی که اثر مستقیم روی پوست بدن انسان دارد. مثل : صابون، عطر، ادکلن و یا داروهای اختصاصی با موارد استعمال طبی اعم از انسانی و حیوانی " مصوب 30 اردیبهشت ماه 1328 هیات دولت ".
علامت تجاری باید جدید باشد و سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را نداشته باشد. باید ابتکاری و توام با طراحی و ظرایف شکلی باشد. طوری باشد که مشتری را به اشتباه و سردرگمی و در نتیجه به انتخاب نادرست سوق ندهد.
با توجه به ماده 12 قانون ثبت و علائم و اختراعات : " علامت تجاری قابل نقل و انتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانون به ثبت رسیده باشد". در صورت ثبت، دولت از آن حمایت می کند. مرجع ثبت ، اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی است. مدت حمایت دولت از این علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه می باشد. کلیه دعاوی حقوقی و جزایی مربوط به علامت تجاری در دادگاه های تهران رسیدگی می شود.

تفاوت اسم تجاری با ثبت تجاری در چیست ؟

اغلب تجار برای شناساندن تجارت خانه یا بنگاه یا شرکت خود اسم یا عنوانی انتخاب می کنند و تحت آن اسم یا عنوان فعالیت یا تجارت می کنند و اغلب این اسم یا عنوان حاکی از شهرت تاجر است که او را تحت آن عنوان یا اسم معرفی و مشهور می کند. این عنوان یا اسم ممکن است اسم شخص تاجر یا نام خانوادگی او مثل ( آدامس = Adams ) یا یک اسم فانتزی ( تقننی ) مانند مانتواتم باشد.
اسم تجاری دارای اهمیت بسیاری است، به طوری که در مبادلات و فروش کالا اغلب تعیین کننده است، زیرا تجارت خانه ای که سالیان دراز با نام مخصوصی با صحت عمل کار کرده و بین مردم اعتبار پیدا کرده است، شخص دیگری مجاز نیست نام آن را اختیار کرده و از محصول دسترنج و زحمت آن استفاده نماید.
البته به موجب ماده 578 قانون تجارت انتخاب اسم تجاری اختیاری است، مگر در مواردی که وزارت دادگستری ثبت آن را الزامی نماید. لذا قانون در صورتی از اسم تجاری حمایت می کند که به ثبت داده شده باشد.
در ماده 578 قانون تجارت قید گردیده اسم تجاری ثبت شده را هیچ شخص دیگری در همان محل نمی تواند انتخاب کند، ولو اینکه اسم تجاری ثبت شده با نام خانوادگی او یکی باشد.