ادغام در لغت به معنای فراگرفتن چیزی چیز دیگر را ، درهم کردن ، درآوردن چیزی در چیزی دیگر، حرفی را در حرف دیگر درآوردن است. ادغام دو یا چند شرکت وقتی حاصل می شود که یا شرکتی شرکت دیگر را امحا و در خود حل کند، یا دویا چند شرکت در هم حل شده، شرکت جدیدی از آن ها به وجود آید؛ اما تجزیه، حاصل انفکاک و تقسیم دارایی یک شرکت میان دو یا چند شرکت قبلاَ موجود یا جدیدالتاسیس است که در فرض اخیر گفته می شود شرکتی از شرکت قدیمی جدا شده است. برای مثال، اگر سرمایه شرکت " الف" بین دو شرکت " ب " و "ج" تقسیم شود، با ایجاد شرکت های " ب" و " ج" شرکت " الف " از بین می رود. ادغام و تجزیه موجب انحلال شرکت هایی می شود که از بین می روند، بدون اینکه اموال آن ها تصفیه شود. در واقع ، دارایی شرکت هایی که در نتیجه ادغام یا تجزیه از بین می روند به شرکت جدید انتقال می یابد.
در بند 1 ماده 15 موافقت نامه تریپس ، علامت تجاری این گونه تعریف شده است : " هرگونه علامت یا ترکیبی از علائم که بتواند کالاها یا خدمات یک فعالیت را از کالاها یا خدمات فعالیت های دیگر متمایز گرداند علامت تجاری به شمار خواهد آمد " . چنین علامتی بویژه کلمات ، شامل اسامی مشخص، حروف ، اعداد ، عناصر تصویری و ترکیبی از رنگ ها و همین طور هرگونه ترکیبی از این علائم برای ثبت به عنوان علائم تجاری خواهند بود.
در ذیل، به توضیحات کامل راجع به ثبت اعداد و حروف تجاری می پردازیم. شایان ذکر است ، چنانچه در هر یک از مراحل ثبت علائم تجاری و برند با مشکل مواجه شدید می توانید از کارشناسان توانمند ما بهره جویید. کارشناسان ما در ثبت شرکت فکر برتر به دو طریق می توانند شما را همراهی کنند. اول آنکه توسط مشاوره تخصصی رایگان در این زمینه شما را راهنمایی نمایند و دیگر آنکه تنها با ارائه ی مدارک مورد نیاز، کلیه امور ثبتی شما را خود بر عهده گیرند.
شرکت سهامی خاص دارای ارکان سه گانه است که عبارتند از :
الف) رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی )
ب) رکن اداره کننده ( هیات مدیره )
ج) رکن کنترل کننده ( بازرس یا بازرسان )
در ذیل به توضیح راجع به هر یک از این موارد می پردازیم.
رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی )
در شرکت سهامی خاص همانند شرکت سهامی عام می توان چند مجمع عمومی را تصور نمود که عبارتند از :
شرکت های تجاری از جهت اشخاص تشکیل دهنده ، به دو دسته شرکت های خصوصی و دولتی تقسیم می شوند. شرکت های تجاری خصوصی شرکت هایی هستند که از اشخاص حقیقی و حقوقی غیردولتی تشکیل می شوند و یا اشخاص حقوقی خصوصی با سرمایه دولتی به نحوی که فقط تا 49% سرمایه شرکت را دارا باشد و با مقاصد تجاری در دفتر ثبت شرکت ها خود را به شکل یکی از انواع شرکت های تجاری در می آورند. بدین شرح که اگر اشخاص حقیقی مانند فرد انسانی یا اشخاص حقوقی غیردولتی یا اشخاص حقوقی دولتی با توافق با یکدیگر تصمیم به تشکیل یک شرکت تجاری بگیرند باید بر اساس قوانین و مقررات مربوط به قانون تجارت خود را به شکل یکی از شرکت های هفت گانه در ماده 20 قانون درآورند چرا که قصد ، انجام معاملات تجاری است. حال اگر یک سرمایه دولتی در شرکت دارای سهم الشرکه یا سهام باشد دلیل بر این که شرکت دولتی باشد، نمی باشد زیرا شرکت های دولتی دارای قوانین خاص خود هستند و شرکتی که سرمایه بخش دولتی تا 49 % باشد دولتی محسوب نمی شود. بنابراین با وجود این که سهم الشرکه و سهام بخش خصوصی از 51 % به بالا باشد شرکت خصوصی محسوب می گردد.
همان طور که گفته شد، شرکت های خصوصی جهت ثبت می بایست به یکی از انواع شرکت های تجاری درآیند. شرکت های تجاری به موجب ماده 20 قانون تجارت بر هفت قسم به شرح ذیل طبقه بندی شده اند.
در کنوانسیون پاریس و موافقت نامه تریپس تعریفی از علائم مشهور نشده است اما در موافقت نامه تریپس برای علامت مشهور عنوان شده است :