برای اداره امور تعاونی و برابر اساسنامه هیئت مدیره ای تشکیل می شود که حداقل سه و حداکثر 7 نفر بوده و به عنوان اعضاء اصلی تعاونی می باشند و تا یک سوم اعضاء اصلی نیز به عنوان اعضاء علی البدل انتخاب می شوند که در تعاونی های بزرگ و در مقابل افزایش اعضاء تعاونی به ازاء هر چهارصد نفر یک نفر به عنوان عضو علی البدل اضافه می گردد؛ مشروط بر اینکه تعداد اعضاء اصلی و علی البدل مجموعاَ از 15 نفر بیشتر نشود و اعضاء تعاونی با رای مخفی سهامداران برای مدت دو سال انتخاب می شوند و اخذ رای برای کلیه اعضاء یک نوبت به عمل می آید. کسانیکه دارای آراء بیشتری می باشند به عنوان اعضاء اصلی و آن هایی که آراء شان کمتر است به عنوان اعضاء علی البدل انتخاب می شوند و انتخاب مجدد آن ها هم اشکالی ندارد.
هر شرکت برای اداره خود به تعدادی افراد فعال و خوشنام احتیاج دارد که از بین صاحبان سهام به وسیله مجمع عمومی عادی انتخاب می گردند و به نمایندگی از طرف شرکت کلیه امور آن را اداره می نمایند لیکن انتخاب آن ها دائمی نبوده و برای مدت محدودی انتخاب می شوند که معمولاَ از 2 سال تجاوز نمی کند و در آن مدت ناظر بر حسن جریان شرکت می باشند و یک نفر را به عنوان رئیس هیئت مدیره که به او مدیر عامل هم می گویند انتخاب می نمایند و مدت انتخاب او بیش از مدت عضویت وی نخواهد بود، عزل هر یک از رئیس یا معاونین او با تصمیم اکثریت اعضاء هیئت مدیره امکان پذیر بوده و پس از این جریان می توانند افراد دیگری را به جای آن ها تعیین و معرفی نمایند. و تعداد اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید از پنج نفر کمتر باشد .
شرکت مختلط به شرکتی گفته می شود که دارای یک یا چند شریک ضامن و یا بامسئولیت محدود و یا شرکاء سهامی باشد و به همین جهت مختلط نامیده می شوند. زیرا مسئولیت شرکاء با هم فرق داشته و متفاوت می باشد که خود شرکت های مختلط به دو قسم تقسیم گردیده اند :
1- شرکت مختلط سهامی
تاسیس هر نوع محل کسب و اشتغال به هر نوع کار فنی، مستلزم داشتن پروانه مربوط به آن است. پروانه کسب، اجازه ای است که طبق مقررات قانون نظام صنفی، به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه، به فرد مربوط برای محل مشخص یا وسیله کسب مشخص، داده می شود. پروانه اشتغال گواهی نامه مهارت انجام کار فنی است که توسط مراجع ذی صلاح ، صادر می گردد. تاسیس هر نوع محل کسب و واحد صنفی و اشتغال به هر نوع کسب و حرفه، مستلزم داشتن صلاحیت و پروانه از اتحادیه صنفی مربوط خواهد بود. در غیر این صورت فعالیت آنان ، غیرقانونی محسوب می گردد.
برابر ماده 116 قانون تجارت شرکت تضامنی شرکتی است که بین دو یا چند نفر تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و در صورتی که دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض آن کافی نباشد، هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت خواهد بود و منظور از مسئولیت تضامنی همین است و به این جهت گفته می شود در شرکت تضامنی اعتبار و شخصیت شرکاء در تشکیل شرکت دخات دارد و تادیه دیون و تعهدات شرکت به عهده آن هاست و لذا در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکاء تضامنی ) و لااقل اسم یکی از شرکاء ذکر شود و هرگاه اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل شرکاء و یا براداران قید گردد.